Hellas Alive Dictionary - εντελευταω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐντελευτάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐντελευτάω ἐντελευτήσω

Structure: ἐν (Prefix) + τελευτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

to end one's life in

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐντελεύτω	ἐντελεύτᾳς	ἐντελεύτᾳ
	Dual		ἐντελεύτᾱτον	ἐντελεύτᾱτον
	Plural	ἐντελεύτωμεν	ἐντελεύτᾱτε	ἐντελεύτωσιν*
Subjunctive	Singular	ἐντελεύτω	ἐντελεύτῃς	ἐντελεύτῃ
	Dual		ἐντελεύτητον	ἐντελεύτητον
	Plural	ἐντελεύτωμεν	ἐντελεύτητε	ἐντελεύτωσιν*
Optative	Singular	ἐντελεύτῳμι	ἐντελεύτῳς	ἐντελεύτῳ
	Dual		ἐντελεύτῳτον	ἐντελευτῷτην
	Plural	ἐντελεύτῳμεν	ἐντελεύτῳτε	ἐντελεύτῳεν
Imperative	Singular		ἐντελεῦτᾱ	ἐντελευτᾶτω
	Dual		ἐντελεύτᾱτον	ἐντελευτᾶτων
	Plural		ἐντελεύτᾱτε	ἐντελευτῶντων, ἐντελευτᾶτωσαν
Infinitive		ἐντελεύτᾱν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐντελευτων ἐντελευτωντος	ἐντελευτωσα ἐντελευτωσης	ἐντελευτων ἐντελευτωντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐντελεύτωμαι	ἐντελεύτᾳ	ἐντελεύτᾱται
	Dual		ἐντελεύτᾱσθον	ἐντελεύτᾱσθον
	Plural	ἐντελευτῶμεθα	ἐντελεύτᾱσθε	ἐντελεύτωνται
Subjunctive	Singular	ἐντελεύτωμαι	ἐντελεύτῃ	ἐντελεύτηται
	Dual		ἐντελεύτησθον	ἐντελεύτησθον
	Plural	ἐντελευτώμεθα	ἐντελεύτησθε	ἐντελεύτωνται
Optative	Singular	ἐντελευτῷμην	ἐντελεύτῳο	ἐντελεύτῳτο
	Dual		ἐντελεύτῳσθον	ἐντελευτῷσθην
	Plural	ἐντελευτῷμεθα	ἐντελεύτῳσθε	ἐντελεύτῳντο
Imperative	Singular		ἐντελεύτω	ἐντελευτᾶσθω
	Dual		ἐντελεύτᾱσθον	ἐντελευτᾶσθων
	Plural		ἐντελεύτᾱσθε	ἐντελευτᾶσθων, ἐντελευτᾶσθωσαν
Infinitive		ἐντελεύτᾱσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐντελευτωμενος ἐντελευτωμενου	ἐντελευτωμενη ἐντελευτωμενης	ἐντελευτωμενον ἐντελευτωμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνετελεῦτων	ἐνετελεῦτᾱς	ἐνετελεῦτᾱν*
	Dual		ἐνετελεύτᾱτον	ἐνετελευτᾶτην
	Plural	ἐνετελεύτωμεν	ἐνετελεύτᾱτε	ἐνετελεῦτων
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνετελευτῶμην	ἐνετελεύτω	ἐνετελεύτᾱτο
	Dual		ἐνετελεύτᾱσθον	ἐνετελευτᾶσθην
	Plural	ἐνετελευτῶμεθα	ἐνετελεύτᾱσθε	ἐνετελεύτωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

to end one's life in
- καταβιόω (to bring life to an end)
- ἀλέομαι (to flee for one's life, flee)

Derived

ἀποτελευτάω (to end, in)
διατελευτάω (to bring to fulfilment)
ἐκτελευτάω (to bring quite to an end, accomplish, to be quite the end of)
τελευτάω (to complete, finish, accomplish)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐντελευτάω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Synonyms

to end one's life in

Derived

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐντελευτάω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Synonyms

to end one's life in

Derived

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어