뜻

1. 사이에서 빛을 내다, 안에 놓다, 반짝거리다
3. 맞다, 어울리다

1. to be conspicuous in, among
2. to be conspicuous or famous for
3. to suit

예문

• ἀμφί μοι αὖτε Φοῖβ’ ἄναξ Δήλιε Κυνθίαν ἔχων ὑψικέρατα πέτραν, ἥ τ’ Ἐφέσου μάκαιρα πάγχρυσον ἔχεισ οἶκον ἐν ᾧ κόραι σε Λυδῶν μεγάλωσ σέβουσιν, ἥ τ’ ἐπιχώριοσ ἡμετέρα θεὸσ αἰγίδοσ ἡνίοχοσ πολιοῦχοσ Ἀθάνα, Παρνασσίαν θ’ ὃσ κατέχων πέτραν σὺν πεύκαισ σελαγεῖ Βάκχαισ Δελφίσιν ἐμπρέπων, κωμαστὴσ Διόνυσοσ. (Aristophanes, Clouds, Parabasis, antistrophe1)

  (아리스토파네스, Clouds, Parabasis, antistrophe1)

• φίλοσ φίλοισι τοῖσ ἐκεῖ καλῶσ θανοῦσιν κατὰ χθονὸσ ἐμπρέπων σεμνότιμοσ ἀνάκτωρ, πρόπολόσ τε τῶν μεγίστων χθονίων ἐκεῖ τυράννων· (Aeschylus, Libation Bearers, choral, antistrophe 21)

  (아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 21)

• ἰδεῖν μέν γε κάλλιστοσ καὶ μέγιστοσ καὶ τελεώτατοσ τῶν ἐν τῇ ἡλικίᾳ καὶ πλεῖστον ἡδονῆσ τῷ θεωμένῳ προσβάλλων, τὸν δὲ τρόπον κοσμιώτατοσ καὶ ἐλευθεριώτατοσ, μεγαλοπρεπείᾳ μετ’ ἀφελείασ ἐμπρέπων, ὥστ’ οὐκ ἦν εἰκάσαι πότερον παῖσ ἐστιν ἢ νεανίασ ἢ πρεσβύτησ. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:6)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 2:6)

유사 형태

• ἐμπρέπει (3)
• ἐμπρέπων (3)
• ἐμπρεπὴς (1)
• ἐμπρέψαι (1)
• ἐμπρεπῆ (1)
• ἐμπρεπέμεν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.