- τὴν τραγῳδίαν δέ γε ἀπὸ τοῦ σχήματοσ πρώτου καταμάθωμεν οἱά ἐστίν, ὡσ εἰδεχθὲσ ἅμα καὶ φοβερὸν θέαμα εἰσ μῆκοσ ἄρρυθμον ἠσκημένοσ ἄνθρωποσ, ἐμβάταισ ὑψηλοῖσ ἐποχούμενοσ, πρόσωπον ὑπὲρ κεφαλῆσ ἀνατεινόμενον ἐπικείμενοσ καὶ στόμα κεχηνὸσ πάμμεγα ὡσ καταπιόμενοσ τοὺσ θεατάσ. (Lucian, De saltatione, (no name) 27:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 27:1)
- ἤδη δὲ πέρασ ἔχοντοσ τοῦ δράματοσ ἀποδυσάμενοσ ἕκαστοσ αὐτῶν τὴν χρυσόπαστον ἐκείνην ἐσθῆτα καὶ τὸ προσωπεῖον ἀποθέμενοσ καὶ καταβὰσ ἀπὸ τῶν ἐμβατῶν πένησ καὶ ταπεινὸσ περίεισιν, οὐκέτ’ Ἀγαμέμνων ὁ Ἀτρέωσ οὐδὲ Κρέων ὁ Μενοικέωσ, ἀλλὰ Πῶλοσ Χαρικλέουσ Σουνιεὺσ ὀνομαζόμενοσ ἢ Σάτυροσ Θεογείτονοσ Μαραθώνιοσ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 16:9)
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 16:9)
- χρυσόπαστον, ἢν δέ, οἱᾶ πολλὰ γίνεται, κενεμβατήσασ τισ αὐτῶν ἐν μέσῃ τῇ σκηνῇ καταπέσῃ, γέλωτα δηλαδὴ παρέχει τοῖσ θεαταῖσ τοῦ προσωπείου μὲν συντριβέντοσ αὐτῷ διαδήματι, ᾑμαγμένησ δὲ τῆσ ἀληθοῦσ κεφαλῆσ τοῦ ὑποκριτοῦ καὶ τῶν σκελῶν ἐπὶ πολὺ γυμνουμένων, ὡσ τῆσ τε ἐσθῆτοσ τὰ ἔνδοθεν φαίνεσθαι ῥάκια δύστηνα ὄντα καὶ τῶν ἐμβατῶν τὴν ὑπόδεσιν ἀμορφοτάτην καὶ οὐχὶ κατὰ λόγον τοῦ ποδόσ. (Lucian, Gallus, (no name) 26:5)
(루키아노스, Gallus, (no name) 26:5)
- μᾶλλον δὲ τραγικὸν ὑποκριτὴν ἐννόησον θατέρῳ μὲν τοῖν ποδοῖν ἐφ̓ ὑψηλοῦ βεβηκότα, οἱοῖ́ εἰσι τραγικοὶ ἐμβάται, ὁ δ̓ ἕτεροσ ἀνυπόδητοσ ἔστω. (Lucian, Saturnalia, letter 1 1:6)
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 1:6)
- τραγῳδῷ τὸν ἕτερον μὲν πόδα ἐπ̓ ἐμβάτου ὑψηλοῦ βεβηκότι, θάτερον δὲ σανδάλῳ ὑποδεδεμένῳ. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 22 1:1)
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 22 1:1)
- "ἦν γὰρ κατὰ μὲν τὸ σχῆμα τῆσ ἐργασίασ σχεδὸν ἐμβάτησ πίλημα λαμβάνων τῆσ πολυτελεστάτησ πορφύρασ · (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:30)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:30)