Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκφαυλίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκφαυλίζω ἐκφαυλιῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + φαυλίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to depreciate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκφαυλίζω ἐκφαυλίζεις ἐκφαυλίζει
Dual ἐκφαυλίζετον ἐκφαυλίζετον
Plural ἐκφαυλίζομεν ἐκφαυλίζετε ἐκφαυλίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκφαυλίζω ἐκφαυλίζῃς ἐκφαυλίζῃ
Dual ἐκφαυλίζητον ἐκφαυλίζητον
Plural ἐκφαυλίζωμεν ἐκφαυλίζητε ἐκφαυλίζωσιν*
OptativeSingular ἐκφαυλίζοιμι ἐκφαυλίζοις ἐκφαυλίζοι
Dual ἐκφαυλίζοιτον ἐκφαυλιζοίτην
Plural ἐκφαυλίζοιμεν ἐκφαυλίζοιτε ἐκφαυλίζοιεν
ImperativeSingular ἐκφαύλιζε ἐκφαυλιζέτω
Dual ἐκφαυλίζετον ἐκφαυλιζέτων
Plural ἐκφαυλίζετε ἐκφαυλιζόντων, ἐκφαυλιζέτωσαν
Infinitive ἐκφαυλίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκφαυλιζων ἐκφαυλιζοντος ἐκφαυλιζουσα ἐκφαυλιζουσης ἐκφαυλιζον ἐκφαυλιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκφαυλίζομαι ἐκφαυλίζει, ἐκφαυλίζῃ ἐκφαυλίζεται
Dual ἐκφαυλίζεσθον ἐκφαυλίζεσθον
Plural ἐκφαυλιζόμεθα ἐκφαυλίζεσθε ἐκφαυλίζονται
SubjunctiveSingular ἐκφαυλίζωμαι ἐκφαυλίζῃ ἐκφαυλίζηται
Dual ἐκφαυλίζησθον ἐκφαυλίζησθον
Plural ἐκφαυλιζώμεθα ἐκφαυλίζησθε ἐκφαυλίζωνται
OptativeSingular ἐκφαυλιζοίμην ἐκφαυλίζοιο ἐκφαυλίζοιτο
Dual ἐκφαυλίζοισθον ἐκφαυλιζοίσθην
Plural ἐκφαυλιζοίμεθα ἐκφαυλίζοισθε ἐκφαυλίζοιντο
ImperativeSingular ἐκφαυλίζου ἐκφαυλιζέσθω
Dual ἐκφαυλίζεσθον ἐκφαυλιζέσθων
Plural ἐκφαυλίζεσθε ἐκφαυλιζέσθων, ἐκφαυλιζέσθωσαν
Infinitive ἐκφαυλίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκφαυλιζομενος ἐκφαυλιζομενου ἐκφαυλιζομενη ἐκφαυλιζομενης ἐκφαυλιζομενον ἐκφαυλιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκφαυλίω ἐκφαυλίεις ἐκφαυλίει
Dual ἐκφαυλίειτον ἐκφαυλίειτον
Plural ἐκφαυλίουμεν ἐκφαυλίειτε ἐκφαυλίουσιν*
OptativeSingular ἐκφαυλίοιμι ἐκφαυλίοις ἐκφαυλίοι
Dual ἐκφαυλίοιτον ἐκφαυλιοίτην
Plural ἐκφαυλίοιμεν ἐκφαυλίοιτε ἐκφαυλίοιεν
Infinitive ἐκφαυλίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκφαυλιων ἐκφαυλιουντος ἐκφαυλιουσα ἐκφαυλιουσης ἐκφαυλιουν ἐκφαυλιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκφαυλίουμαι ἐκφαυλίει, ἐκφαυλίῃ ἐκφαυλίειται
Dual ἐκφαυλίεισθον ἐκφαυλίεισθον
Plural ἐκφαυλιοῦμεθα ἐκφαυλίεισθε ἐκφαυλίουνται
OptativeSingular ἐκφαυλιοίμην ἐκφαυλίοιο ἐκφαυλίοιτο
Dual ἐκφαυλίοισθον ἐκφαυλιοίσθην
Plural ἐκφαυλιοίμεθα ἐκφαυλίοισθε ἐκφαυλίοιντο
Infinitive ἐκφαυλίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκφαυλιουμενος ἐκφαυλιουμενου ἐκφαυλιουμενη ἐκφαυλιουμενης ἐκφαυλιουμενον ἐκφαυλιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκφαυλίζων δὲ καὶ Ἔφιπποσ τοὺσ μικροὺσ τῶν ἰχθύων ἐν Φιλύρᾳ φησί· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 57 3:6)
  • καὶ αὐτὸσ δὲ τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐπὶ τῷ γηγενεῖσ εἶναι σεμνυνομένουσ ἐκφαυλίζων ἔλεγε μηδὲν εἶναι κοχλιῶν καὶ ἀττελέβων εὐγενεστέρουσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. a'. ANTISQENHS 1:6)
  • καὶ στρατοπεδευσαμένων πρὸσ πόλει Μαχμὰ τοῦτο Σαοῦλοσ ὁ τῶν Ιοὐδαίων βασιλεὺσ μαθὼν εἰσ Γάλγαλα καταβαίνει πόλιν καὶ διὰ πάσησ κηρύσσει τῆσ χώρασ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ καλῶν τὸν λαὸν ἐπὶ τὸν πόλεμον τὸν πρὸσ Παλαιστίνουσ, τὴν δύναμιν ἐκφαυλίζων αὐτῶν καὶ διασύρων ὡσ οὐκ ἀξιόλογον οὐδ’ ὥστε φοβεῖσθαι διακινδυνεύειν πρὸσ αὐτούσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 130:1)

Synonyms

  1. to depreciate

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION