Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσχείρωτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσχείρωτος δυσχείρωτον

Structure: δυσχειρωτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: xeiro/w

Sense

  1. hard to subdue

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσχείρωτος δυσχείρωτον
Genitive δυσχειρώτου δυσχειρώτου
Dative δυσχειρώτῳ δυσχειρώτῳ
Accusative δυσχείρωτον δυσχείρωτον
Vocative δυσχείρωτε δυσχείρωτον
DualN/A/V δυσχειρώτω δυσχειρώτω
G/D δυσχειρώτοιν δυσχειρώτοιν
PluralNominative δυσχείρωτοι δυσχείρωτα
Genitive δυσχειρώτων δυσχειρώτων
Dative δυσχειρώτοις δυσχειρώτοις
Accusative δυσχειρώτους δυσχείρωτα
Vocative δυσχείρωτοι δυσχείρωτα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσχείρωτος δυσχειρώτου δυσχειρωτότερος δυσχειρωτοτέρου δυσχειρωτότατος δυσχειρωτοτάτου
Adverb δυσχειρώτως δυσχειρωτότερον δυσχειρωτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. hard to subdue

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION