Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσπάρθενος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσπάρθενος δυσπάρθενον

Structure: δυσπαρθεν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. unhappy maiden

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσπάρθενος δυσπάρθενον
Genitive δυσπαρθένου δυσπαρθένου
Dative δυσπαρθένῳ δυσπαρθένῳ
Accusative δυσπάρθενον δυσπάρθενον
Vocative δυσπάρθενε δυσπάρθενον
DualN/A/V δυσπαρθένω δυσπαρθένω
G/D δυσπαρθένοιν δυσπαρθένοιν
PluralNominative δυσπάρθενοι δυσπάρθενα
Genitive δυσπαρθένων δυσπαρθένων
Dative δυσπαρθένοις δυσπαρθένοις
Accusative δυσπαρθένους δυσπάρθενα
Vocative δυσπάρθενοι δυσπάρθενα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσπάρθενος δυσπαρθένου δυσπαρθενώτερος δυσπαρθενωτέρου δυσπαρθενώτατος δυσπαρθενωτάτου
Adverb δυσπαρθένως δυσπαρθενώτερον δυσπαρθενώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. unhappy maiden

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION