Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσπᾶθέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσπᾶθέω δυσπᾶθήσω

Structure: δυσπαθέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from duspaqh/s

Sense

  1. to suffer a hard fate
  2. to be impatient

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσπάθω δυσπάθεις δυσπάθει
Dual δυσπάθειτον δυσπάθειτον
Plural δυσπάθουμεν δυσπάθειτε δυσπάθουσιν*
SubjunctiveSingular δυσπάθω δυσπάθῃς δυσπάθῃ
Dual δυσπάθητον δυσπάθητον
Plural δυσπάθωμεν δυσπάθητε δυσπάθωσιν*
OptativeSingular δυσπάθοιμι δυσπάθοις δυσπάθοι
Dual δυσπάθοιτον δυσπαθοίτην
Plural δυσπάθοιμεν δυσπάθοιτε δυσπάθοιεν
ImperativeSingular δυσπᾶθει δυσπαθεῖτω
Dual δυσπάθειτον δυσπαθεῖτων
Plural δυσπάθειτε δυσπαθοῦντων, δυσπαθεῖτωσαν
Infinitive δυσπάθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσπαθων δυσπαθουντος δυσπαθουσα δυσπαθουσης δυσπαθουν δυσπαθουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσπάθουμαι δυσπάθει, δυσπάθῃ δυσπάθειται
Dual δυσπάθεισθον δυσπάθεισθον
Plural δυσπαθοῦμεθα δυσπάθεισθε δυσπάθουνται
SubjunctiveSingular δυσπάθωμαι δυσπάθῃ δυσπάθηται
Dual δυσπάθησθον δυσπάθησθον
Plural δυσπαθώμεθα δυσπάθησθε δυσπάθωνται
OptativeSingular δυσπαθοίμην δυσπάθοιο δυσπάθοιτο
Dual δυσπάθοισθον δυσπαθοίσθην
Plural δυσπαθοίμεθα δυσπάθοισθε δυσπάθοιντο
ImperativeSingular δυσπάθου δυσπαθεῖσθω
Dual δυσπάθεισθον δυσπαθεῖσθων
Plural δυσπάθεισθε δυσπαθεῖσθων, δυσπαθεῖσθωσαν
Infinitive δυσπάθεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσπαθουμενος δυσπαθουμενου δυσπαθουμενη δυσπαθουμενης δυσπαθουμενον δυσπαθουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσπαθήσω δυσπαθήσεις δυσπαθήσει
Dual δυσπαθήσετον δυσπαθήσετον
Plural δυσπαθήσομεν δυσπαθήσετε δυσπαθήσουσιν*
OptativeSingular δυσπαθήσοιμι δυσπαθήσοις δυσπαθήσοι
Dual δυσπαθήσοιτον δυσπαθησοίτην
Plural δυσπαθήσοιμεν δυσπαθήσοιτε δυσπαθήσοιεν
Infinitive δυσπαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσπαθησων δυσπαθησοντος δυσπαθησουσα δυσπαθησουσης δυσπαθησον δυσπαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσπαθήσομαι δυσπαθήσει, δυσπαθήσῃ δυσπαθήσεται
Dual δυσπαθήσεσθον δυσπαθήσεσθον
Plural δυσπαθησόμεθα δυσπαθήσεσθε δυσπαθήσονται
OptativeSingular δυσπαθησοίμην δυσπαθήσοιο δυσπαθήσοιτο
Dual δυσπαθήσοισθον δυσπαθησοίσθην
Plural δυσπαθησοίμεθα δυσπαθήσοισθε δυσπαθήσοιντο
Infinitive δυσπαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσπαθησομενος δυσπαθησομενου δυσπαθησομενη δυσπαθησομενης δυσπαθησομενον δυσπαθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσπᾶθουν ἐδυσπᾶθεις ἐδυσπᾶθειν*
Dual ἐδυσπάθειτον ἐδυσπαθεῖτην
Plural ἐδυσπάθουμεν ἐδυσπάθειτε ἐδυσπᾶθουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσπαθοῦμην ἐδυσπάθου ἐδυσπάθειτο
Dual ἐδυσπάθεισθον ἐδυσπαθεῖσθην
Plural ἐδυσπαθοῦμεθα ἐδυσπάθεισθε ἐδυσπάθουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡ δὲ παραχρῆμα ταῖσ ὀργαῖσ ἐνισταμένη καὶ πιέζουσα κρίσισ οὐ τὸ παρὸν ἰᾶται μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὸ λοιπὸν εὔτονον ποιεῖ καὶ δυσπαθῆ τὴν ψυχήν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 3 2:1)
  • ἡ δὲ παραχρῆμα ταῖσ ὀργαῖσ ἐνισταμένη καὶ πιέζουσα κρίσισ οὐ τὸ παρὸν ἰᾶται μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὸ λοιπὸν εὔτονον ποιεῖ καὶ δυσπαθῆ τὴν ψυχήν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 3 1:1)

Synonyms

  1. to be impatient

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION