Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσπάλαιστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσπάλαιστος δυσπάλαιστον

Structure: δυσπαλαιστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: palai/w

Sense

  1. hard to wrestle with

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσπάλαιστος δυσπάλαιστον
Genitive δυσπαλαίστου δυσπαλαίστου
Dative δυσπαλαίστῳ δυσπαλαίστῳ
Accusative δυσπάλαιστον δυσπάλαιστον
Vocative δυσπάλαιστε δυσπάλαιστον
DualN/A/V δυσπαλαίστω δυσπαλαίστω
G/D δυσπαλαίστοιν δυσπαλαίστοιν
PluralNominative δυσπάλαιστοι δυσπάλαιστα
Genitive δυσπαλαίστων δυσπαλαίστων
Dative δυσπαλαίστοις δυσπαλαίστοις
Accusative δυσπαλαίστους δυσπάλαιστα
Vocative δυσπάλαιστοι δυσπάλαιστα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσπάλαιστος δυσπαλαίστου δυσπαλαιστότερος δυσπαλαιστοτέρου δυσπαλαιστότατος δυσπαλαιστοτάτου
Adverb δυσπαλαίστως δυσπαλαιστότερον δυσπαλαιστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. hard to wrestle with

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION