Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσοίκητος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσοίκητος δυσοίκητον

Structure: δυσοικητ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. bad to dwell in

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσοίκητος δυσοίκητον
Genitive δυσοικήτου δυσοικήτου
Dative δυσοικήτῳ δυσοικήτῳ
Accusative δυσοίκητον δυσοίκητον
Vocative δυσοίκητε δυσοίκητον
DualN/A/V δυσοικήτω δυσοικήτω
G/D δυσοικήτοιν δυσοικήτοιν
PluralNominative δυσοίκητοι δυσοίκητα
Genitive δυσοικήτων δυσοικήτων
Dative δυσοικήτοις δυσοικήτοις
Accusative δυσοικήτους δυσοίκητα
Vocative δυσοίκητοι δυσοίκητα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσοίκητος δυσοικήτου δυσοικητότερος δυσοικητοτέρου δυσοικητότατος δυσοικητοτάτου
Adverb δυσοικήτως δυσοικητότερον δυσοικητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῆσ δ’ οἰκησίμου τὸ μὲν δυσχείμερον καὶ τὸ ὀρεινὸν μοχθηρῶσ οἰκεῖται τῇ φύσει, ἐπιμελητὰσ δὲ λαβόντα ἀγαθοὺσ καὶ τὰ φαύλωσ οἰκούμενα καὶ λῃστρικῶσ ἡμεροῦται, καθάπερ οἱ Ἕλληνεσ ὄρη καὶ πέτρασ κατέχοντεσ ᾤκουν καλῶσ διὰ πρόνοιαν τὴν περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ τὰσ τέχνασ καὶ τὴν ἄλλην σύνεσιν τὴν περὶ βίον, Ῥωμαῖοί τε πολλὰ ἔθνη παραλαβόντεσ καὶ τὴν φύσιν ἀνήμερα διὰ τοὺσ τόπουσ ἢ τραχεῖσ ὄντασ ἢ ἀλιμένουσ ἢ ψυχροὺσ ἢ ἀπ’ ἄλλησ αἰτίασ δυσοικήτουσ πολλοῖσ τούσ τε ἀνεπιπλέκτουσ ἀλλήλοισ ἐπέπλεξαν καὶ τοὺσ ἀγριωτέρουσ πολιτικῶσ ζῆν ἐδίδαξαν. (Strabo, Geography, book 2, chapter 5 52:6)

Synonyms

  1. bad to dwell in

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION