Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσλόγιστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσλόγιστος δυσλόγιστον

Structure: δυσλογιστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: logi/zomai

Sense

  1. ill-calculating

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσλόγιστος δυσλόγιστον
Genitive δυσλογίστου δυσλογίστου
Dative δυσλογίστῳ δυσλογίστῳ
Accusative δυσλόγιστον δυσλόγιστον
Vocative δυσλόγιστε δυσλόγιστον
DualN/A/V δυσλογίστω δυσλογίστω
G/D δυσλογίστοιν δυσλογίστοιν
PluralNominative δυσλόγιστοι δυσλόγιστα
Genitive δυσλογίστων δυσλογίστων
Dative δυσλογίστοις δυσλογίστοις
Accusative δυσλογίστους δυσλόγιστα
Vocative δυσλόγιστοι δυσλόγιστα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσλόγιστος δυσλογίστου δυσλογιστότερος δυσλογιστοτέρου δυσλογιστότατος δυσλογιστοτάτου
Adverb δυσλογίστως δυσλογιστότερον δυσλογιστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. ill-calculating

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION