Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσάρμοστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσάρμοστος δυσάρμοστον

Structure: δυσαρμοστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a(rmo/zw

Sense

  1. ill-united

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσάρμοστος δυσάρμοστον
Genitive δυσαρμόστου δυσαρμόστου
Dative δυσαρμόστῳ δυσαρμόστῳ
Accusative δυσάρμοστον δυσάρμοστον
Vocative δυσάρμοστε δυσάρμοστον
DualN/A/V δυσαρμόστω δυσαρμόστω
G/D δυσαρμόστοιν δυσαρμόστοιν
PluralNominative δυσάρμοστοι δυσάρμοστα
Genitive δυσαρμόστων δυσαρμόστων
Dative δυσαρμόστοις δυσαρμόστοις
Accusative δυσαρμόστους δυσάρμοστα
Vocative δυσάρμοστοι δυσάρμοστα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσάρμοστος δυσαρμόστου δυσαρμοστότερος δυσαρμοστοτέρου δυσαρμοστότατος δυσαρμοστοτάτου
Adverb δυσαρμόστως δυσαρμοστότερον δυσαρμοστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τότε μὲν ὑπεχώρουν οἱ βάρβαροι, τοῦ δ’ Ἀρχελάου πύργον ἕτερον μέγαν ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἄντικρυσ τοῦ Ῥωμαϊκοῦ πύργου στήσαντοσ ἐπυργομάχουν ἐσ ἀλλήλουσ, ἑκατέρωθεν πυκνὰ καὶ θαμινὰ πάντα ἀφιέντεσ, ἑώσ ὁ Σύλλασ ἐκ καταπελτῶν, ἀνὰ εἴκοσιν ὁμοῦ μολυβδαίνασ βαρυτάτασ ἀφιέντων, ἔκτεινέ τε πολλούσ, καὶ τὸν πύργον Ἀρχελάου κατέσεισε καὶ δυσάρμοστον ἐποίησεν, ὡσ εὐθὺσ αὐτὸν ὑπὸ Ἀρχελάου διὰ δέοσ ὀπίσω κατὰ τάχοσ ὑπαχθῆναι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5 7:6)

Synonyms

  1. ill-united

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION