Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσανασχετέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυσανασχετέω δυσανασχετήσω

Structure: δυσανασχετέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from dusana/sxetos

Sense

  1. to bear ill, to be greatly vexed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσανασχέτω δυσανασχέτεις δυσανασχέτει
Dual δυσανασχέτειτον δυσανασχέτειτον
Plural δυσανασχέτουμεν δυσανασχέτειτε δυσανασχέτουσιν*
SubjunctiveSingular δυσανασχέτω δυσανασχέτῃς δυσανασχέτῃ
Dual δυσανασχέτητον δυσανασχέτητον
Plural δυσανασχέτωμεν δυσανασχέτητε δυσανασχέτωσιν*
OptativeSingular δυσανασχέτοιμι δυσανασχέτοις δυσανασχέτοι
Dual δυσανασχέτοιτον δυσανασχετοίτην
Plural δυσανασχέτοιμεν δυσανασχέτοιτε δυσανασχέτοιεν
ImperativeSingular δυσανασχε͂τει δυσανασχετεῖτω
Dual δυσανασχέτειτον δυσανασχετεῖτων
Plural δυσανασχέτειτε δυσανασχετοῦντων, δυσανασχετεῖτωσαν
Infinitive δυσανασχέτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσανασχετων δυσανασχετουντος δυσανασχετουσα δυσανασχετουσης δυσανασχετουν δυσανασχετουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσανασχέτουμαι δυσανασχέτει, δυσανασχέτῃ δυσανασχέτειται
Dual δυσανασχέτεισθον δυσανασχέτεισθον
Plural δυσανασχετοῦμεθα δυσανασχέτεισθε δυσανασχέτουνται
SubjunctiveSingular δυσανασχέτωμαι δυσανασχέτῃ δυσανασχέτηται
Dual δυσανασχέτησθον δυσανασχέτησθον
Plural δυσανασχετώμεθα δυσανασχέτησθε δυσανασχέτωνται
OptativeSingular δυσανασχετοίμην δυσανασχέτοιο δυσανασχέτοιτο
Dual δυσανασχέτοισθον δυσανασχετοίσθην
Plural δυσανασχετοίμεθα δυσανασχέτοισθε δυσανασχέτοιντο
ImperativeSingular δυσανασχέτου δυσανασχετεῖσθω
Dual δυσανασχέτεισθον δυσανασχετεῖσθων
Plural δυσανασχέτεισθε δυσανασχετεῖσθων, δυσανασχετεῖσθωσαν
Infinitive δυσανασχέτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσανασχετουμενος δυσανασχετουμενου δυσανασχετουμενη δυσανασχετουμενης δυσανασχετουμενον δυσανασχετουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσανασχετήσω δυσανασχετήσεις δυσανασχετήσει
Dual δυσανασχετήσετον δυσανασχετήσετον
Plural δυσανασχετήσομεν δυσανασχετήσετε δυσανασχετήσουσιν*
OptativeSingular δυσανασχετήσοιμι δυσανασχετήσοις δυσανασχετήσοι
Dual δυσανασχετήσοιτον δυσανασχετησοίτην
Plural δυσανασχετήσοιμεν δυσανασχετήσοιτε δυσανασχετήσοιεν
Infinitive δυσανασχετήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσανασχετησων δυσανασχετησοντος δυσανασχετησουσα δυσανασχετησουσης δυσανασχετησον δυσανασχετησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσανασχετήσομαι δυσανασχετήσει, δυσανασχετήσῃ δυσανασχετήσεται
Dual δυσανασχετήσεσθον δυσανασχετήσεσθον
Plural δυσανασχετησόμεθα δυσανασχετήσεσθε δυσανασχετήσονται
OptativeSingular δυσανασχετησοίμην δυσανασχετήσοιο δυσανασχετήσοιτο
Dual δυσανασχετήσοισθον δυσανασχετησοίσθην
Plural δυσανασχετησοίμεθα δυσανασχετήσοισθε δυσανασχετήσοιντο
Infinitive δυσανασχετήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσανασχετησομενος δυσανασχετησομενου δυσανασχετησομενη δυσανασχετησομενης δυσανασχετησομενον δυσανασχετησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γενομένησ δὲ τῆσ τροπῆσ ὁ μὲν Φούλβιοσ εἴσ τι βαλανεῖον ἠμελημένον καταφυγὼν καὶ μετὰ μικρὸν ἀνευρεθεὶσ κατεσφάγη μετὰ τοῦ πρεσβυτέρου παιδόσ, ὁ δὲ Γάιοσ ὤφθη μὲν ὑπ’ οὐδενὸσ μαχόμενοσ, ἀλλὰ δυσανασχετῶν τοῖσ γινομένοισ ἀνεχώρησεν εἴσ τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερόν ἐκεῖ δὲ βουλόμενοσ ἑαυτὸν ἀνελεῖν ὑπὸ τῶν πιστοτάτων ἑταίρων ἐκωλύθη, Πομπωνίου καὶ Λικιννίου· (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 16 4:1)
  • ἔπειτα Μαρδόνιοσ, ὡσ αὐτῷ μὲν ἡμερῶν ὀλίγων τὰ ἐπιτήδεια περιῆν, οἱ δ’ Ἕλληνεσ ἀεί τινων ἐπιρρεόντων πλείονεσ ἐγίνοντο, δυσανασχετῶν ἔγνω μηκέτι μένειν, ἀλλὰ διαβὰσ ἅμα φάει τὸν Ἀσωπὸν ἐπιθέσθαι τοῖσ Ἕλλησιν ἀπροσδοκήτωσ· (Plutarch, , chapter 15 1:3)
  • οὐδὲ γὰρ αἱ δωρεαὶ κατεπράυνον αὐτόν, ἀλλ’ ὥσπερ τὸν Ἆπιν ἐν ἀφθόνοισ διαιτώμενον καὶ τρυφᾶν δοκοῦντα τοῦ κατὰ φύσιν βίου καὶ δρόμων ἀφέτων καὶ σκιρτήσεων ἵμεροσ ἔχει, καὶ δῆλόσ ἐστι δυσανασχετῶν τὴν ἐν ταῖσ χερσὶ τῶν ἱερέων διατριβήν, οὕτωσ ἐκεῖνον οὐδὲν ἤρεσκε τῶν μαλθακῶν, ἀλλὰ φθινύθεσκε φίλον κῆρ, ὥσπερ Ἀχιλλεύσ, αὖθι μένων, ποθέεσκε δ’ ἀυτήν τε πτόλεμόν τε. (Plutarch, Cleomenes, chapter 34 3:1)
  • ὁ δὲ Ἄρατοσ ἐξεργαζόμενοσ τὴν παλαιὰν ὑπόθεσιν, καὶ δυσανασχετῶν τὴν ἐν Ἄργει τυραννίδα γειτνιῶσαν αὐτοῖσ, ἔπειθε πέμπων τὸν Ἀριστόμαχον εἰσ μέσον θεῖναι καὶ προσαγαγεῖν τοῖσ Ἀχαιοῖσ τὴν πόλιν, καὶ ζηλώσαντα Λυδιάδην ἔθνουσ τηλικούτου μετ’ εὐφημίασ καὶ τιμῆσ στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον ἢ μιᾶσ πόλεωσ κινδυνεύοντα καὶ μισούμενον τύραννον. (Plutarch, Aratus, chapter 35 1:1)
  • "παρέτυχον, καὶ πολλὰ δυσανασχετῶν καὶ ἀγανακτῶν πρὸσ τοὺσ πολίτασ ἐγκατελείφθην ὑπ’ αὐτῶν. (Plutarch, De genio Socratis, section 5 1:1)

Synonyms

  1. to bear ill

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION