Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δραπετεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δραπετεύω δραπετεύσω

Structure: δραπετεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from dra_pe/ths

Sense

  1. to run away, from, will skulk

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δραπετεύω δραπετεύεις δραπετεύει
Dual δραπετεύετον δραπετεύετον
Plural δραπετεύομεν δραπετεύετε δραπετεύουσιν*
SubjunctiveSingular δραπετεύω δραπετεύῃς δραπετεύῃ
Dual δραπετεύητον δραπετεύητον
Plural δραπετεύωμεν δραπετεύητε δραπετεύωσιν*
OptativeSingular δραπετεύοιμι δραπετεύοις δραπετεύοι
Dual δραπετεύοιτον δραπετευοίτην
Plural δραπετεύοιμεν δραπετεύοιτε δραπετεύοιεν
ImperativeSingular δραπέτευε δραπετευέτω
Dual δραπετεύετον δραπετευέτων
Plural δραπετεύετε δραπετευόντων, δραπετευέτωσαν
Infinitive δραπετεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δραπετευων δραπετευοντος δραπετευουσα δραπετευουσης δραπετευον δραπετευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δραπετεύομαι δραπετεύει, δραπετεύῃ δραπετεύεται
Dual δραπετεύεσθον δραπετεύεσθον
Plural δραπετευόμεθα δραπετεύεσθε δραπετεύονται
SubjunctiveSingular δραπετεύωμαι δραπετεύῃ δραπετεύηται
Dual δραπετεύησθον δραπετεύησθον
Plural δραπετευώμεθα δραπετεύησθε δραπετεύωνται
OptativeSingular δραπετευοίμην δραπετεύοιο δραπετεύοιτο
Dual δραπετεύοισθον δραπετευοίσθην
Plural δραπετευοίμεθα δραπετεύοισθε δραπετεύοιντο
ImperativeSingular δραπετεύου δραπετευέσθω
Dual δραπετεύεσθον δραπετευέσθων
Plural δραπετεύεσθε δραπετευέσθων, δραπετευέσθωσαν
Infinitive δραπετεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δραπετευομενος δραπετευομενου δραπετευομενη δραπετευομενης δραπετευομενον δραπετευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δραπετεύσω δραπετεύσεις δραπετεύσει
Dual δραπετεύσετον δραπετεύσετον
Plural δραπετεύσομεν δραπετεύσετε δραπετεύσουσιν*
OptativeSingular δραπετεύσοιμι δραπετεύσοις δραπετεύσοι
Dual δραπετεύσοιτον δραπετευσοίτην
Plural δραπετεύσοιμεν δραπετεύσοιτε δραπετεύσοιεν
Infinitive δραπετεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δραπετευσων δραπετευσοντος δραπετευσουσα δραπετευσουσης δραπετευσον δραπετευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δραπετεύσομαι δραπετεύσει, δραπετεύσῃ δραπετεύσεται
Dual δραπετεύσεσθον δραπετεύσεσθον
Plural δραπετευσόμεθα δραπετεύσεσθε δραπετεύσονται
OptativeSingular δραπετευσοίμην δραπετεύσοιο δραπετεύσοιτο
Dual δραπετεύσοισθον δραπετευσοίσθην
Plural δραπετευσοίμεθα δραπετεύσοισθε δραπετεύσοιντο
Infinitive δραπετεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δραπετευσομενος δραπετευσομενου δραπετευσομενη δραπετευσομενης δραπετευσομενον δραπετευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδραπέτευον ἐδραπέτευες ἐδραπέτευεν*
Dual ἐδραπετεύετον ἐδραπετευέτην
Plural ἐδραπετεύομεν ἐδραπετεύετε ἐδραπέτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδραπετευόμην ἐδραπετεύου ἐδραπετεύετο
Dual ἐδραπετεύεσθον ἐδραπετευέσθην
Plural ἐδραπετευόμεθα ἐδραπετεύεσθε ἐδραπετεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καίτοι ὅταν, ὦ Ἀθηναῖοι, τοὺσ τειχήρεισ φεύγωμεν, καὶ ὅταν ἐκ νήσου δραπετεύωμεν, κέρδοσ τὴν σωτηρίαν ἡγούμενοι, ποῦ λοιπὸν ἰσχυριούμεθα; (Aristides, Aelius, Orationes, 12:4)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION