Hellas Alive Dictionary - δικρατης

Ancient Greek-English Dictionary

δικρατής

Third declension Adjective;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: δικρατη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: kra/tos

Sense

co-mate in power, double-slaying

	M/F	Neuter
Singular	Nominative	δικρατής	δίκρατες
Genitive	δικρατούς	δικράτους
Dative	δικρατεί	δικράτει
Accusative	δικρατή	δίκρατες
Vocative	δικρατές	δίκρατες
Dual	N/A/V	δικρατεί	δικράτει
G/D	δικρατοίν	δικράτοιν
Plural	Nominative	δικρατείς	δικράτη
Genitive	δικρατών	δικράτων
Dative	δικρατέσιν*	δικράτεσιν*
Accusative	δικρατείς	δικράτη
Vocative	δικρατείς	δικράτη

M/F

Neuter

Singular

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Dual

N/A/V

G/D

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	δικρατής δικρατούς	δικρατέστερος δικρατεστέρου	δικρατέστατος δικρατεστάτου
Adverb	δικρατέως	δικρατέστερον	δικρατέστατα

Positive

Comparative

Superlative

Adjective

δικρατής δικρατούς

δικρατέστερος δικρατεστέρου

δικρατέστατος δικρατεστάτου

Adverb

δικρατέως

δικρατέστερον

δικρατέστατα

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.