Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διισχυρίζομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διισχυρίζομαι διισχυριοῦμαι

Structure: δι (Prefix) + ἰσχυρίζ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to lean upon, rely on
  2. to affirm confidently

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διισχυρίζομαι διισχυρίζει, διισχυρίζῃ διισχυρίζεται
Dual διισχυρίζεσθον διισχυρίζεσθον
Plural διισχυριζόμεθα διισχυρίζεσθε διισχυρίζονται
SubjunctiveSingular διισχυρίζωμαι διισχυρίζῃ διισχυρίζηται
Dual διισχυρίζησθον διισχυρίζησθον
Plural διισχυριζώμεθα διισχυρίζησθε διισχυρίζωνται
OptativeSingular διισχυριζοίμην διισχυρίζοιο διισχυρίζοιτο
Dual διισχυρίζοισθον διισχυριζοίσθην
Plural διισχυριζοίμεθα διισχυρίζοισθε διισχυρίζοιντο
ImperativeSingular διισχυρίζου διισχυριζέσθω
Dual διισχυρίζεσθον διισχυριζέσθων
Plural διισχυρίζεσθε διισχυριζέσθων, διισχυριζέσθωσαν
Infinitive διισχυρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διισχυριζομενος διισχυριζομενου διισχυριζομενη διισχυριζομενης διισχυριζομενον διισχυριζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διισχυρίουμαι διισχυρίει, διισχυρίῃ διισχυρίειται
Dual διισχυρίεισθον διισχυρίεισθον
Plural διισχυριοῦμεθα διισχυρίεισθε διισχυρίουνται
OptativeSingular διισχυριοίμην διισχυρίοιο διισχυρίοιτο
Dual διισχυρίοισθον διισχυριοίσθην
Plural διισχυριοίμεθα διισχυρίοισθε διισχυρίοιντο
Infinitive διισχυρίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διισχυριουμενος διισχυριουμενου διισχυριουμενη διισχυριουμενης διισχυριουμενον διισχυριουμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῑσχύριζομην διῑσχῦριζου διῑσχῦριζετο
Dual διῑσχῦριζεσθον διῑσχύριζεσθην
Plural διῑσχύριζομεθα διῑσχῦριζεσθε διῑσχῦριζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢ τάχ̓ ἄν τισ αὐτῶν καὶ προσέροιτό με, Εἰπέ μοι, λέγων, ὦ Λυκῖνε, εἰ τισ Αἰθίοψ μηδεπώποτε ἄλλουσ ἀνθρώπουσ ἰδών, οἱοῖ ἡμεῖσ ἐσμεν, διὰ τὸ μὴ ἀποδεδημηκέναι τὸ παράπιν, ἔν τινι συλλόγῳ τῶν Αἰθιόπων διισχυρίζοιτο καὶ λέγοι μηδαμόθι τῆσ γῆσ ἀνθρώπουσ εἶναι λευκοὺσ ἢ ξανθοὺσ μηδὲ ἄλλο τι ἢ μέλανασ, ἆρα πιστεύοιτ̓ ἂν ὑπ̓ αὐτῶν; (Lucian, 64:2)
  • περὶ δικαιοσύνησ ὅλωσ καὶ τῶν δικαίων ἀνθρώπων τε καὶ πραγμάτων καὶ πράξεων πάντεσ πωσ συνομολογοῦμεν πάντα εἶναι ταῦτα καλά, ὥστε οὐδ’ εἴ τισ διισχυρίζοιτο εἶναι τοὺσ δικαίουσ ἀνθρώπουσ, ἂν καὶ τυγχάνωσιν ὄντεσ αἰσχροὶ τὰ σώματα, κατ’ αὐτό γε τὸ δικαιότατον ἦθοσ ταύτῃ παγκάλουσ εἶναι, σχεδὸν οὐδεὶσ ἂν λέγων οὕτω πλημμελῶσ δόξειε λέγειν. (Plato, Laws, book 9 42:2)

Synonyms

  1. to lean upon

  2. to affirm confidently

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION