Ancient Greek-English Dictionary Language

διαψήχω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαψήχω

Structure: δια (Prefix) + ψήχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cause to crumble away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαψήχω διαψήχεις διαψήχει
Dual διαψήχετον διαψήχετον
Plural διαψήχομεν διαψήχετε διαψήχουσιν*
SubjunctiveSingular διαψήχω διαψήχῃς διαψήχῃ
Dual διαψήχητον διαψήχητον
Plural διαψήχωμεν διαψήχητε διαψήχωσιν*
OptativeSingular διαψήχοιμι διαψήχοις διαψήχοι
Dual διαψήχοιτον διαψηχοίτην
Plural διαψήχοιμεν διαψήχοιτε διαψήχοιεν
ImperativeSingular διαψήχε διαψηχέτω
Dual διαψήχετον διαψηχέτων
Plural διαψήχετε διαψηχόντων, διαψηχέτωσαν
Infinitive διαψήχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαψηχων διαψηχοντος διαψηχουσα διαψηχουσης διαψηχον διαψηχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαψήχομαι διαψήχει, διαψήχῃ διαψήχεται
Dual διαψήχεσθον διαψήχεσθον
Plural διαψηχόμεθα διαψήχεσθε διαψήχονται
SubjunctiveSingular διαψήχωμαι διαψήχῃ διαψήχηται
Dual διαψήχησθον διαψήχησθον
Plural διαψηχώμεθα διαψήχησθε διαψήχωνται
OptativeSingular διαψηχοίμην διαψήχοιο διαψήχοιτο
Dual διαψήχοισθον διαψηχοίσθην
Plural διαψηχοίμεθα διαψήχοισθε διαψήχοιντο
ImperativeSingular διαψήχου διαψηχέσθω
Dual διαψήχεσθον διαψηχέσθων
Plural διαψήχεσθε διαψηχέσθων, διαψηχέσθωσαν
Infinitive διαψήχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαψηχομενος διαψηχομενου διαψηχομενη διαψηχομενης διαψηχομενον διαψηχομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to cause to crumble away

    • ψάω ( to crumble away, vanish, disappear)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION