뜻

1. 꿰뚫는, 관통하는

1. piercing, galling, thrilling
2. pierced, bored through

예문

• τότε δέ, συντόνου περὶ τοὺς ἔνδον οὔσης ἀπορίας ἀμελουμένων αὐτῶν, λεπτὸς ἦν καὶ λιμώδης ὁ ὕπνος, ὡστ εὐθὺς ᾔσθοντο τῶν πολεμίων ὑπερφανέντων τῆς στεφάνης καὶ καταβοῶντες ἰταμῶς προσεφέροντο, καὶ τῇ τῶν ὅπλων ὄψει μᾶλλον ἐκταραττόμενοι κλαγγῆς διατόρου καὶ τραχείας ἐνεπεπλήκεσαν τὸν τόπον ὑφ ἧς ἀναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συμφρονήσαντες τὸ γενόμενον ἐώσαντο καὶ κατεκρήμνισαν τοὺς πολεμίους. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 12 5:4)

  (플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 12 5:4)

• τότε δέ, συντόνου περὶ τοὺς ἔνδον οὔσης ἀπορίας ἀμελουμένων αὐτῶν, λεπτὸς ἦν καὶ λιμώδης ὁ ὕπνος, ὡστ εὐθὺς ᾔσθοντο τῶν πολεμίων ὑπερφανέντων τῆς στεφάνης καὶ καταβοῶντες ἰταμῶς προσεφέροντο, καὶ τῇ τῶν ὅπλων ὄψει μᾶλλον ἐκταραττόμενοι κλαγγῆς διατόρου καὶ τραχείας ἐνεπεπλήκεσαν τὸν τόπον: (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 12 16:1)

  (플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 12 16:1)

• τινὲς δὲ λέγουσι καὶ τὸ Φλοιὸν ὑπ ἐκείνων ῥαγῆναι φθεγγομένων μέγα τι καὶ διάτορον. (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 56 1:3)

  (플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 56 1:3)

• ἐκείνων ῥαγῆναι, φθεγγομένων μέγα τι καὶ διάτορον. (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 56 3:1)

  (플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 56 3:1)

• ἐρρωμένως νῦν θεῖνε διατόρους πέδας: (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 5:14)

  (아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 5:14)

• ἐμὰς δὲ φρένας ἐρέθισε διάτορος φόβος: (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, antistrophe 22)

  (아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, choral, antistrophe 22)

• κήρυσσε, κῆρυξ, καὶ στρατὸν κατειργαθοῦ, ἥ τ οὖν διάτορος Τυρσηνικὴ σάλπιγξ, βροτείου πνεύματος πληρουμένη, ὑπέρτονον γήρυμα φαινέτω στρατῷ. (Aeschylus, Eumenides, episode1)

  (아이스킬로스, 에우메니데스, episode1)

유사 형태

• διάτορον (4)
• διατόρου (2)
• διάτορος (2)
• διατόρους (2)
• διάτορόν (1)
• διατόρῳ (1)
• διατορεύειν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.