Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διατιμάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διατιμάω διατιμήσω

Structure: δι (Prefix) + ἀτιμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to continue to dishonour

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατιμῶ διατιμᾷς διατιμᾷ
Dual διατιμᾶτον διατιμᾶτον
Plural διατιμῶμεν διατιμᾶτε διατιμῶσιν*
SubjunctiveSingular διατιμῶ διατιμῇς διατιμῇ
Dual διατιμῆτον διατιμῆτον
Plural διατιμῶμεν διατιμῆτε διατιμῶσιν*
OptativeSingular διατιμῷμι διατιμῷς διατιμῷ
Dual διατιμῷτον διατιμῴτην
Plural διατιμῷμεν διατιμῷτε διατιμῷεν
ImperativeSingular διατίμᾱ διατιμᾱ́τω
Dual διατιμᾶτον διατιμᾱ́των
Plural διατιμᾶτε διατιμώντων, διατιμᾱ́τωσαν
Infinitive διατιμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατιμων διατιμωντος διατιμωσα διατιμωσης διατιμων διατιμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατιμῶμαι διατιμᾷ διατιμᾶται
Dual διατιμᾶσθον διατιμᾶσθον
Plural διατιμώμεθα διατιμᾶσθε διατιμῶνται
SubjunctiveSingular διατιμῶμαι διατιμῇ διατιμῆται
Dual διατιμῆσθον διατιμῆσθον
Plural διατιμώμεθα διατιμῆσθε διατιμῶνται
OptativeSingular διατιμῴμην διατιμῷο διατιμῷτο
Dual διατιμῷσθον διατιμῴσθην
Plural διατιμῴμεθα διατιμῷσθε διατιμῷντο
ImperativeSingular διατιμῶ διατιμᾱ́σθω
Dual διατιμᾶσθον διατιμᾱ́σθων
Plural διατιμᾶσθε διατιμᾱ́σθων, διατιμᾱ́σθωσαν
Infinitive διατιμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατιμωμενος διατιμωμενου διατιμωμενη διατιμωμενης διατιμωμενον διατιμωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατιμήσω διατιμήσεις διατιμήσει
Dual διατιμήσετον διατιμήσετον
Plural διατιμήσομεν διατιμήσετε διατιμήσουσιν*
OptativeSingular διατιμήσοιμι διατιμήσοις διατιμήσοι
Dual διατιμήσοιτον διατιμησοίτην
Plural διατιμήσοιμεν διατιμήσοιτε διατιμήσοιεν
Infinitive διατιμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατιμησων διατιμησοντος διατιμησουσα διατιμησουσης διατιμησον διατιμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατιμήσομαι διατιμήσει, διατιμήσῃ διατιμήσεται
Dual διατιμήσεσθον διατιμήσεσθον
Plural διατιμησόμεθα διατιμήσεσθε διατιμήσονται
OptativeSingular διατιμησοίμην διατιμήσοιο διατιμήσοιτο
Dual διατιμήσοισθον διατιμησοίσθην
Plural διατιμησοίμεθα διατιμήσοισθε διατιμήσοιντο
Infinitive διατιμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατιμησομενος διατιμησομενου διατιμησομενη διατιμησομενης διατιμησομενον διατιμησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διήτιμων διήτιμᾱς διήτιμᾱν*
Dual διητῖμᾱτον διητίμᾱτην
Plural διητῖμωμεν διητῖμᾱτε διήτιμων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διητίμωμην διητῖμω διητῖμᾱτο
Dual διητῖμᾱσθον διητίμᾱσθην
Plural διητίμωμεθα διητῖμᾱσθε διητῖμωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to continue to dishonour

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION