Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρρήγνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαρρήγνυμι διαρρήξω διερράγην

Structure: δια (Prefix) + ῥήγνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to break through, cleave asunder, to burst, "split you!"

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρρήγνυμι διαρρήγνυς διαρρήγνυσιν*
Dual διαρρήγνυτον διαρρήγνυτον
Plural διαρρήγνυμεν διαρρήγνυτε διαρρηγνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular διαρρηγνύω διαρρηγνύῃς διαρρηγνύῃ
Dual διαρρηγνύητον διαρρηγνύητον
Plural διαρρηγνύωμεν διαρρηγνύητε διαρρηγνύωσιν*
OptativeSingular διαρρηγνύοιμι διαρρηγνύοις διαρρηγνύοι
Dual διαρρηγνύοιτον διαρρηγνυοίτην
Plural διαρρηγνύοιμεν διαρρηγνύοιτε διαρρηγνύοιεν
ImperativeSingular διαρρήγνυ διαρρηγνύτω
Dual διαρρήγνυτον διαρρηγνύτων
Plural διαρρήγνυτε διαρρηγνύντων
Infinitive διαρρηγνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρρηγνῡς διαρρηγνυντος διαρρηγνῡσα διαρρηγνῡσης διαρρηγνυν διαρρηγνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρρήγνυμαι διαρρήγνυσαι διαρρήγνυται
Dual διαρρήγνυσθον διαρρήγνυσθον
Plural διαρρηγνύμεθα διαρρήγνυσθε διαρρήγνυνται
SubjunctiveSingular διαρρηγνύωμαι διαρρηγνύῃ διαρρηγνύηται
Dual διαρρηγνύησθον διαρρηγνύησθον
Plural διαρρηγνυώμεθα διαρρηγνύησθε διαρρηγνύωνται
OptativeSingular διαρρηγνυοίμην διαρρηγνύοιο διαρρηγνύοιτο
Dual διαρρηγνύοισθον διαρρηγνυοίσθην
Plural διαρρηγνυοίμεθα διαρρηγνύοισθε διαρρηγνύοιντο
ImperativeSingular διαρρήγνυσο διαρρηγνύσθω
Dual διαρρήγνυσθον διαρρηγνύσθων
Plural διαρρήγνυσθε διαρρηγνύσθων
Infinitive διαρρήγνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρρηγνυμενος διαρρηγνυμενου διαρρηγνυμενη διαρρηγνυμενης διαρρηγνυμενον διαρρηγνυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρρήξω διαρρήξεις διαρρήξει
Dual διαρρήξετον διαρρήξετον
Plural διαρρήξομεν διαρρήξετε διαρρήξουσιν*
OptativeSingular διαρρήξοιμι διαρρήξοις διαρρήξοι
Dual διαρρήξοιτον διαρρηξοίτην
Plural διαρρήξοιμεν διαρρήξοιτε διαρρήξοιεν
Infinitive διαρρήξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρρηξων διαρρηξοντος διαρρηξουσα διαρρηξουσης διαρρηξον διαρρηξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρρήξομαι διαρρήξει, διαρρήξῃ διαρρήξεται
Dual διαρρήξεσθον διαρρήξεσθον
Plural διαρρηξόμεθα διαρρήξεσθε διαρρήξονται
OptativeSingular διαρρηξοίμην διαρρήξοιο διαρρήξοιτο
Dual διαρρήξοισθον διαρρηξοίσθην
Plural διαρρηξοίμεθα διαρρήξοισθε διαρρήξοιντο
Infinitive διαρρήξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρρηξομενος διαρρηξομενου διαρρηξομενη διαρρηξομενης διαρρηξομενον διαρρηξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρραγήσομαι διαρραγήσῃ διαρραγήσεται
Dual διαρραγήσεσθον διαρραγήσεσθον
Plural διαρραγησόμεθα διαρραγήσεσθε διαρραγήσονται
OptativeSingular διαρραγησοίμην διαρραγήσοιο διαρραγήσοιτο
Dual διαρραγήσοισθον διαρραγησοίσθην
Plural διαρραγησοίμεθα διαρραγήσοισθε διαρραγήσοιντο
Infinitive διαρραγήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρραγησομενος διαρραγησομενου διαρραγησομενη διαρραγησομενης διαρραγησομενον διαρραγησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢν διαρραγῶ δέ, τί; (Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode 2:31)
  • ἴθ’ ἀντιβολῶ σ’ ἔκφρεσ με, μὴ διαρραγῶ. (Aristophanes, Wasps, Prologue 4:31)
  • ὁ Ζεὺσ ὁ σωτήρ, ἂν ἐγὼ διαρραγῶ, οὐδὲν μ’ ὀνήσει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 477)

Synonyms

  1. to break through

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION