Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπιστέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαπιστέω διαπιστήσω

Structure: δι (Prefix) + ἀπιστέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to distrust utterly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπίστω διαπίστεις διαπίστει
Dual διαπίστειτον διαπίστειτον
Plural διαπίστουμεν διαπίστειτε διαπίστουσιν*
SubjunctiveSingular διαπίστω διαπίστῃς διαπίστῃ
Dual διαπίστητον διαπίστητον
Plural διαπίστωμεν διαπίστητε διαπίστωσιν*
OptativeSingular διαπίστοιμι διαπίστοις διαπίστοι
Dual διαπίστοιτον διαπιστοίτην
Plural διαπίστοιμεν διαπίστοιτε διαπίστοιεν
ImperativeSingular διαπῖστει διαπιστεῖτω
Dual διαπίστειτον διαπιστεῖτων
Plural διαπίστειτε διαπιστοῦντων, διαπιστεῖτωσαν
Infinitive διαπίστειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπιστων διαπιστουντος διαπιστουσα διαπιστουσης διαπιστουν διαπιστουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπίστουμαι διαπίστει, διαπίστῃ διαπίστειται
Dual διαπίστεισθον διαπίστεισθον
Plural διαπιστοῦμεθα διαπίστεισθε διαπίστουνται
SubjunctiveSingular διαπίστωμαι διαπίστῃ διαπίστηται
Dual διαπίστησθον διαπίστησθον
Plural διαπιστώμεθα διαπίστησθε διαπίστωνται
OptativeSingular διαπιστοίμην διαπίστοιο διαπίστοιτο
Dual διαπίστοισθον διαπιστοίσθην
Plural διαπιστοίμεθα διαπίστοισθε διαπίστοιντο
ImperativeSingular διαπίστου διαπιστεῖσθω
Dual διαπίστεισθον διαπιστεῖσθων
Plural διαπίστεισθε διαπιστεῖσθων, διαπιστεῖσθωσαν
Infinitive διαπίστεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπιστουμενος διαπιστουμενου διαπιστουμενη διαπιστουμενης διαπιστουμενον διαπιστουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπιστήσω διαπιστήσεις διαπιστήσει
Dual διαπιστήσετον διαπιστήσετον
Plural διαπιστήσομεν διαπιστήσετε διαπιστήσουσιν*
OptativeSingular διαπιστήσοιμι διαπιστήσοις διαπιστήσοι
Dual διαπιστήσοιτον διαπιστησοίτην
Plural διαπιστήσοιμεν διαπιστήσοιτε διαπιστήσοιεν
Infinitive διαπιστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπιστησων διαπιστησοντος διαπιστησουσα διαπιστησουσης διαπιστησον διαπιστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπιστήσομαι διαπιστήσει, διαπιστήσῃ διαπιστήσεται
Dual διαπιστήσεσθον διαπιστήσεσθον
Plural διαπιστησόμεθα διαπιστήσεσθε διαπιστήσονται
OptativeSingular διαπιστησοίμην διαπιστήσοιο διαπιστήσοιτο
Dual διαπιστήσοισθον διαπιστησοίσθην
Plural διαπιστησοίμεθα διαπιστήσοισθε διαπιστήσοιντο
Infinitive διαπιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπιστησομενος διαπιστησομενου διαπιστησομενη διαπιστησομενης διαπιστησομενον διαπιστησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διήπιστουν διήπιστεις διήπιστειν*
Dual διηπῖστειτον διηπίστειτην
Plural διηπῖστουμεν διηπῖστειτε διήπιστουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηπίστουμην διηπῖστου διηπῖστειτο
Dual διηπῖστεισθον διηπίστεισθην
Plural διηπίστουμεθα διηπῖστεισθε διηπῖστουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ μὲν γὰρ ἐπεβούλευον, ἀμύνασθαι σπεύδοντεσ διὰ τὰσ περὶ Σικελίαν ἐλαττώσεισ, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι διηπίστουν, θεωροῦντεσ αὐτῶν τὰσ ἐπιβολάσ. (Polybius, Histories, book 2, chapter 36 6:1)
  • ἅμα δὲ ταῦτα λογιζόμενοι διηπίστουν ἀλλήλοισ, δεδιότεσ μὴ πρᾶξιν ὁ Φίλιπποσ εἰή διὰ τῶν ἔνδον συνεσταμένοσ κατὰ τῆσ πόλεωσ. (Polybius, Histories, book 4, chapter 71 6:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION