뜻

1. to be always going, to delay continually

예문

• σιωπῶντοσ δὲ ἐκείνου καὶ διαμέλλοντοσ, ἀναπηδήσαντα Καλλιμέδοντα τὸν Κάραβον, ἄνδρα θρασὺν καὶ μισόδημον, εἰπεῖν· (Plutarch, chapter 27 5:2)

  (플루타르코스, chapter 27 5:2)

• βουλευομένου δὲ αὐτοῦ καὶ διαμέλλοντοσ, ἀπὸ τοῦ πλησίον πεδίου λειμῶνα ἔχοντοσ αὔρα φέρουσα μαλακὴ πολλὰ τῶν ἀνθέων ἐπέβαλε τῇ στρατιᾷ καὶ κατέσπειρεν, αὐτομάτωσ ἐπιμένοντα καὶ περιπίπτοντα τοῖσ θυρεοῖσ καὶ τοῖσ κράνεσιν αὑτῶν, ὥστε φαίνεσθαι τοῖσ πολεμίοισ ἐστεφανωμένουσ, γενόμενοι δὲ ὑπὸ τούτου προθυμότεροι συνέβαλον καὶ νικήσαντεσ ὀκτακισχιλίουσ ἐπὶ μυρίοισ ἀπέκτειναν καὶ τὸ στρατόπεδον εἷλον. (Plutarch, Sulla, chapter 27 7:2)

  (플루타르코스, Sulla, chapter 27 7:2)

• διαμέλλοντοσ δ’ ἔτι τοῦ Πινδάρου προσέθει τισ ἀγγέλλων Βροῦτον ἐπὶ θάτερα νικᾶν καὶ τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων πορθεῖν. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 15 1:3)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 15 1:3)

• διαμέλλοντοσ δὲ ὅμωσ ἔτι αὐτοῦ καὶ τὸ εὐπρεπὲσ περιορωμένου, ὁ Καληνὸσ ἐτελεύτησε· (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 6 2:2)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 6 2:2)

유사 형태

• διαμελλήσας (4)
• διαμέλλομεν (3)
• διαμέλλειν (3)
• διαμέλλοντα (2)
• διαμελισμὸν (2)
• διαμελαίνων (1)
• διαμέλλῃς (1)
• διαμελισμοῦ (1)
• διαμέλλεις (1)
• διαμέλλοντι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.