뜻

1. to assign by lot, allot
2. to choose by lot, to cast lots

예문

• καὶ τούτων ε τοὺσ πρώτουσ διακληροῖ, ἕνα μὲν ἐπὶ τὸ ὕδωρ, τέτταρασ δὲ ἄλλουσ ἐπὶ τὰσ ψήφ̣ (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 66 2:4)

  (아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 66 2:4)

• Δαναὸσ δὲ ἅμα μὲν ἀπιστῶν αὐτῶν τοῖσ ἐπαγγέλμασιν, ἅμα δὲ καὶ μνησικακῶν περὶ τῆσ φυγῆσ, ὡμολόγει τοὺσ γάμουσ καὶ διεκλήρου τὰσ κόρασ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 1 5:2)

  (아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 5:2)

• Καὶ δὴ μεταπεμψάμενοι μίαν τῶν ἀρχιερατικῶν φυλήν, Ἐνιάχιν καλεῖται, διεκλήρουν ἀρχιερέα, λαγχάνει δ’ ἀπὸ τύχησ ὁ μάλιστα διαδείξασ αὐτῶν τὴν παρανομίαν, Φαννί τισ ὄνομα, υἱὸσ Σαμουήλου κώμησ Ἀφθίασ, ἀνὴρ οὐ μόνον οὐκ ἐξ ἀρχιερέων, ἀλλ’ οὐδ’ ἐπιστάμενοσ σαφῶσ τί ποτ’ ἦν ἀρχιερωσύνη δι’ ἀγροικίαν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 181:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 181:1)

• διεκληροῦντο δ’ οἱ φύλακεσ τοὺσ ὕπνουσ, καὶ δι’ ὅλησ νυκτὸσ περιῄεσαν κατὰ διαστήματα τῶν φρουρίων. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 579:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 579:1)

유사 형태

• διακληρῶσαι (3)
• διακληρώσας (3)
• διακληροῖ (1)
• διακληρώσω (1)
• διακληρώσαντα (1)
• διακληρωθήτω (1)
• διακλήρωσιν (1)
• διακληρῶσαί (1)
• διακληροῦσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.