Ancient Greek-English Dictionary Language

δεσποτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δεσποτέω

Structure: δεσποτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = despo/zw

Sense

  1. to be despotically ruled

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δεσπότω δεσπότεις δεσπότει
Dual δεσπότειτον δεσπότειτον
Plural δεσπότουμεν δεσπότειτε δεσπότουσιν*
SubjunctiveSingular δεσπότω δεσπότῃς δεσπότῃ
Dual δεσπότητον δεσπότητον
Plural δεσπότωμεν δεσπότητε δεσπότωσιν*
OptativeSingular δεσπότοιμι δεσπότοις δεσπότοι
Dual δεσπότοιτον δεσποτοίτην
Plural δεσπότοιμεν δεσπότοιτε δεσπότοιεν
ImperativeSingular δεσπο͂τει δεσποτεῖτω
Dual δεσπότειτον δεσποτεῖτων
Plural δεσπότειτε δεσποτοῦντων, δεσποτεῖτωσαν
Infinitive δεσπότειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δεσποτων δεσποτουντος δεσποτουσα δεσποτουσης δεσποτουν δεσποτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δεσπότουμαι δεσπότει, δεσπότῃ δεσπότειται
Dual δεσπότεισθον δεσπότεισθον
Plural δεσποτοῦμεθα δεσπότεισθε δεσπότουνται
SubjunctiveSingular δεσπότωμαι δεσπότῃ δεσπότηται
Dual δεσπότησθον δεσπότησθον
Plural δεσποτώμεθα δεσπότησθε δεσπότωνται
OptativeSingular δεσποτοίμην δεσπότοιο δεσπότοιτο
Dual δεσπότοισθον δεσποτοίσθην
Plural δεσποτοίμεθα δεσπότοισθε δεσπότοιντο
ImperativeSingular δεσπότου δεσποτεῖσθω
Dual δεσπότεισθον δεσποτεῖσθων
Plural δεσπότεισθε δεσποτεῖσθων, δεσποτεῖσθωσαν
Infinitive δεσπότεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δεσποτουμενος δεσποτουμενου δεσποτουμενη δεσποτουμενης δεσποτουμενον δεσποτουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἰκέτησ νοήμων κρατήσει δεσποτῶν ἀφρόνων, ἐν δὲ ἀδελφοῖσ διελεῖται μέρη. (Septuagint, Liber Proverbiorum 17:2)
  • ποῖ δὴ τράπωμαι δεσποτῶν μονούμενοσ; (Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 1:29)
  • οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε μὴ καλῶσ ὑποδεικνύντοσ καλῶσ μιμεῖσθαι, οὔτ’ ἐν τοῖσ ἄλλοισ, οὔτ’ ἐν ἐπιτροπείᾳ, ὡσ ἀδύνατον μὴ ἐπιμελῶν δεσποτῶν ἐπιμελεῖσ εἶναι τοὺσ ἐφεστῶτασ. (Aristotle, Economics, Book 1 38:3)
  • ᾑρέθην γὰρ ἐν μάχῃ, ἣν οἱ θανόντων ἑπτὰ δεσποτῶν λόχοι ἠγωνίσαντο ῥεῦμα Διρκαῖον πάρα· (Euripides, Suppliants, episode2)
  • ἔπειτ’ ἴσωσ ἂν δεσποτῶν ὠμῶν φρένασ τύχοιμ’ ἄν, ὅστισ ἀργύρου μ’ ὠνήσεται, τὴν Ἕκτορόσ τε χἁτέρων πολλῶν κάσιν, προσθεὶσ δ’ ἀνάγκην σιτοποιὸν ἐν δόμοισ, σαίρειν τε δῶμα κερκίσιν τ’ ἐφεστάναι λυπρὰν ἄγουσαν ἡμέραν μ’ ἀναγκάσει· (Euripides, Hecuba, episode 3:13)

Synonyms

  1. to be despotically ruled

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION