Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δειλίασις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δειλίασις

Structure: δειλιασι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: from deilia/w

Sense

  1. fright, faintheartedness

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative δειλίασις δειλιάσει δειλιάσεις
Genitive δειλιάσεως δειλιάσοιν δειλιάσεων
Dative δειλιάσει δειλιάσοιν δειλιάσεσιν*
Accusative δειλίασιν δειλιάσει δειλιάσεις
Vocative δειλίασι δειλιάσει δειλιάσεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἱμάντωσισ ξυλίνη ἐνδεδεμένη εἰσ οἰκοδομὴν ἐν συσσεισμῷ οὐ διαλυθήσεται. οὕτωσ καρδία ἐστηριγμένη ἐπὶ διανοήματοσ βουλῆσ ἐν καιρῷ οὐ δειλιάσει. (Septuagint, Liber Sirach 22:14)
  • διὰ τοῦτο πᾶσα χεὶρ ἐκλυθήσεται καὶ πᾶσα ψυχὴ ἀνθρώπου δειλιάσει. (Septuagint, Liber Isaiae 13:7)
  • τίσ φείσεται ἐπὶ σοί, Ἱερουσαλήμ̣ καὶ τίσ δειλιάσει ἐπὶ σοί̣ ἢ τίσ ἀνακάμψει εἰσ εἰρήνην σοι̣ (Septuagint, Liber Ieremiae 15:5)
  • τὸν δ’ Ἀννίβαν ἐπὶ τηλικούτῳ κατορθώματι τῶν φίλων παρορμώντων ἅμ’ ἕπεσθαι τῇ τύχῃ καὶ συνεπεισπεσεῖν ἅμα τῇ φυγῇ τῶν πολεμίων εἰσ τὴν πόλιν, πεμπταῖον γὰρ ἀπὸ τῆσ νίκησ ἐν Καπιτωλίῳ δειπνήσειν, οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν, ὅστισ ἀπέτρεψε λογισμόσ, ἀλλὰ μᾶλλον δαίμονοσ ἢ θεοῦ τινοσ ἐμποδὼν στάντοσ ἐοίκεν ἔργον ἡ πρὸσ τοῦτο μέλλησισ αὐτοῦ καὶ δειλίασισ γενέσθαι. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 17 1:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION