Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ξενοκτόνος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ξενοκτόνος ξενοκτόνος ξενοκτόνον

Structure: ξενοκτον (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ktei/nw

Sense

  1. slaying guests or strangers

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ξενοκτόνος ξενοκτόνον
Genitive ξενοκτόνου ξενοκτόνου
Dative ξενοκτόνῳ ξενοκτόνῳ
Accusative ξενοκτόνον ξενοκτόνον
Vocative ξενοκτόνε ξενοκτόνον
DualN/A/V ξενοκτόνω ξενοκτόνω
G/D ξενοκτόνοιν ξενοκτόνοιν
PluralNominative ξενοκτόνοι ξενοκτόνα
Genitive ξενοκτόνων ξενοκτόνων
Dative ξενοκτόνοις ξενοκτόνοις
Accusative ξενοκτόνους ξενοκτόνα
Vocative ξενοκτόνοι ξενοκτόνα
Positive Comparative Superlative
Adjective ξενοκτόνος ξενοκτόνου ξενοκτονότερος ξενοκτονοτέρου ξενοκτονότατος ξενοκτονοτάτου
Adverb ξενοκτόνως ξενοκτονότερον ξενοκτονότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ταῦτα μέντοι τὰ τέκνα, ἡ ξενοκτόνοσ καὶ ὁ ψευδόμαντισ, οἶδα, ὅπωσ λυπεῖ σε ὁρώμενα ἐν τοῖσ θεοῖσ, καὶ μάλιστα ὁπόταν ἡ μὲν ἐπαινῆται ἐσ τὸ κάλλοσ, ὁ δὲ κιθαρίζῃ ἐν τῷ συμποσίῳ θαυμαζόμενοσ ὑφ̓ ἁπάντων. (Lucian, Dialogi deorum, 3:1)
  • καὶ περὶ τούτων ἐν ἅπασιν Ἀθηναίοισ ἐξελεγχθεὶσ ὑπ’ ἐμοῦ καὶ κληθεὶσ ξενοκτόνοσ, οὐ τὸ ἀσέβημα ἠρνήσω, ἀλλ’ ἀπεκρίνω ἐφ’ ᾧ ἀνεβόησεν ὁ δῆμοσ καὶ ὅσοι ξένοι περιέστασαν τὴν ἐκκλησίαν· (Aeschines, Speeches, , section 2242)

Synonyms

  1. slaying guests or strangers

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION