뜻

1. to become barbarous, of barbarous or outlandish

예문

• Ἐπειδὴ πολλοὶ τῶν ξένων, οὐ μόνον Ἕλληνεσ ἀλλὰ καὶ βάρβαροι, οὐδαμῶσ ἄξιοι ὄντεσ κοινωνεῖν ἡμῖν τῆσ πολιτείασ, παρεγγραφέντεσ οὐκ οἶδα ὅπωσ καὶ θεοὶ δόξαντεσ ἐμπεπλήκασι μὲν τὸν οὐρανὸν ὡσ μεστὸν εἶναι τὸ συμπόσιον ὄχλου ταραχώδουσ πολυγλώσσων τινῶν καὶ ξυγκλύδων ἀνθρώπων, ἐπιλέλοιπε δὲ ἡ ἀμβροσία καὶ τὸ νέκταρ, ὥστε μνᾶσ ἤδη τὴν κοτύλην εἶναι διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν πινόντων οἱ δὲ ὑπὸ αὐθαδείασ παρωσάμενοι τοὺσ παλαιούσ τε καὶ ἀληθεῖσ θεοὺσ προεδρίασ ἠξιώκασιν αὑτοὺσ παρὰ πάντα τὰ πάτρια καὶ ἐν τῇ γῇ προτιμᾶσθαι θέλουσι· (Lucian, Deorum concilium, (no name) 14:7)

  (루키아노스, Deorum concilium, (no name) 14:7)

• οὐ φιλόκαλοι γάρ, ἀλλὰ φιλόπλουτοὶ εἰσιν οἱ βάρβαροι. (Lucian, De Domo, (no name) 5:3)

  (루키아노스, De Domo, (no name) 5:3)

• ἄρχεταί τε ἀφ’ ἧσ αἰτίασ ἤρξαντο πρῶτον κακῶσ ποιεῖν τοὺσ Ἕλληνασ οἱ βάρβαροι, καὶ προελθὼν εἰσ τὴν τῶν βαρβάρων κόλασιν καὶ τιμωρίαν λήγει. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 8:3)

  (디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 8:3)

• ἱστορέοντι δέ μοι ἐτέων πέρι, ὁκόσα τῷ ἱρῷ ἐστιν, καὶ τὴν θεὸν αὐτοὶ ἥντινα δοκέουσιν, πολλοὶ λόγοι ἐλέγοντο, τῶν οἱ μὲν ἱροί, οἱ δὲ ἐμφανέεσ, οἱ δὲ κάρτα μυθώδεεσ, καὶ ἄλλοι βάρβαροι, οἱ μὲν τοῖσιν Ἕλλησιν ὁμολογέοντεσ· (Lucian, De Syria dea, (no name) 11:1)

  (루키아노스, De Syria dea, (no name) 11:1)

• γενομένων δὲ ^ τούτων ὡσ προσέταξεν, τοὺσ μὲν λέοντασ ἐκνηξαμένουσ εἰσ τὴν πολεμίαν οἱ βάρβαροι ξύλοισ κατειργάσαντο ὥσ τινασ κύνασ ἢ λύκουσ ξενικούσ· (Lucian, Alexander, (no name) 48:5)

  (루키아노스, Alexander, (no name) 48:5)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.