Hellas Alive Dictionary - αχαινης

Ancient Greek-English Dictionary

ἀχαίνης

Third declension Adjective;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀχαινη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: a)ki/s

Sense

with single points to his horns, a young deer

	M/F	Neuter
Singular	Nominative	ἀχαίνης	ά̓χαινες
Genitive	ἀχαίνους	ἀχαίνους
Dative	ἀχαίνει	ἀχαίνει
Accusative	ἀχαίνη	ά̓χαινες
Vocative	ἀχαῖνες	ά̓χαινες
Dual	N/A/V	ἀχαίνει	ἀχαίνει
G/D	ἀχαίνοιν	ἀχαίνοιν
Plural	Nominative	ἀχαίνεις	ἀχαίνη
Genitive	ἀχαίνων	ἀχαίνων
Dative	ἀχαίνεσιν*	ἀχαίνεσιν*
Accusative	ἀχαίνεις	ἀχαίνη
Vocative	ἀχαίνεις	ἀχαίνη

M/F

Neuter

Singular

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Dual

N/A/V

ἀχαίνει

G/D

ἀχαίνοιν

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀχαίνης ἀχαίνους	ἀχαινέστερος ἀχαινεστέρου	ἀχαινέστατος ἀχαινεστάτου
Adverb	ἀχαινέως	ἀχαινέστερον	ἀχαινέστατα

Positive

Comparative

Superlative

Adjective

ἀχαίνης ἀχαίνους

ἀχαινέστερος ἀχαινεστέρου

ἀχαινέστατος ἀχαινεστάτου

Adverb

ἀχαινέως

ἀχαινέστερον

ἀχαινέστατα