Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αὐτογνωμονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: αὐτογνωμονέω

Structure: αὐτογνωμονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: From au)tognw/mwn

Sense

  1. to act of one's own judgment

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αὐτογνωμονῶ αὐτογνωμονεῖς αὐτογνωμονεῖ
Dual αὐτογνωμονεῖτον αὐτογνωμονεῖτον
Plural αὐτογνωμονοῦμεν αὐτογνωμονεῖτε αὐτογνωμονοῦσιν*
SubjunctiveSingular αὐτογνωμονῶ αὐτογνωμονῇς αὐτογνωμονῇ
Dual αὐτογνωμονῆτον αὐτογνωμονῆτον
Plural αὐτογνωμονῶμεν αὐτογνωμονῆτε αὐτογνωμονῶσιν*
OptativeSingular αὐτογνωμονοῖμι αὐτογνωμονοῖς αὐτογνωμονοῖ
Dual αὐτογνωμονοῖτον αὐτογνωμονοίτην
Plural αὐτογνωμονοῖμεν αὐτογνωμονοῖτε αὐτογνωμονοῖεν
ImperativeSingular αὐτογνωμόνει αὐτογνωμονείτω
Dual αὐτογνωμονεῖτον αὐτογνωμονείτων
Plural αὐτογνωμονεῖτε αὐτογνωμονούντων, αὐτογνωμονείτωσαν
Infinitive αὐτογνωμονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
αὐτογνωμονων αὐτογνωμονουντος αὐτογνωμονουσα αὐτογνωμονουσης αὐτογνωμονουν αὐτογνωμονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αὐτογνωμονοῦμαι αὐτογνωμονεῖ, αὐτογνωμονῇ αὐτογνωμονεῖται
Dual αὐτογνωμονεῖσθον αὐτογνωμονεῖσθον
Plural αὐτογνωμονούμεθα αὐτογνωμονεῖσθε αὐτογνωμονοῦνται
SubjunctiveSingular αὐτογνωμονῶμαι αὐτογνωμονῇ αὐτογνωμονῆται
Dual αὐτογνωμονῆσθον αὐτογνωμονῆσθον
Plural αὐτογνωμονώμεθα αὐτογνωμονῆσθε αὐτογνωμονῶνται
OptativeSingular αὐτογνωμονοίμην αὐτογνωμονοῖο αὐτογνωμονοῖτο
Dual αὐτογνωμονοῖσθον αὐτογνωμονοίσθην
Plural αὐτογνωμονοίμεθα αὐτογνωμονοῖσθε αὐτογνωμονοῖντο
ImperativeSingular αὐτογνωμονοῦ αὐτογνωμονείσθω
Dual αὐτογνωμονεῖσθον αὐτογνωμονείσθων
Plural αὐτογνωμονεῖσθε αὐτογνωμονείσθων, αὐτογνωμονείσθωσαν
Infinitive αὐτογνωμονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αὐτογνωμονουμενος αὐτογνωμονουμενου αὐτογνωμονουμενη αὐτογνωμονουμενης αὐτογνωμονουμενον αὐτογνωμονουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐτογνωμόνουν ηὐτογνωμόνεις ηὐτογνωμόνειν*
Dual ηὐτογνωμονεῖτον ηὐτογνωμονείτην
Plural ηὐτογνωμονοῦμεν ηὐτογνωμονεῖτε ηὐτογνωμόνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐτογνωμονούμην ηὐτογνωμονοῦ ηὐτογνωμονεῖτο
Dual ηὐτογνωμονεῖσθον ηὐτογνωμονείσθην
Plural ηὐτογνωμονούμεθα ηὐτογνωμονεῖσθε ηὐτογνωμονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION