Hellas Alive Dictionary - αυταγρετος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αὐτάγρετος αὐτάγρετη αὐτάγρετον

Structure: αὐταγρετ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)gre/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	αὐτάγρετος αὐταγρέτου	αὐταγρετότερος αὐταγρετοτέρου	αὐταγρετότατος αὐταγρετοτάτου
Adverb	αὐταγρέτως	αὐταγρετότερον	αὐταγρετότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

μηδ’ αὔτωσ αὐτάγρετον οἶτον ὄλησθε ἀφραδέωσ, ἢ θύνετ’ ἐπισπόμενοι νεότητι. (Apollodorus, Argonautica, book 2 6:5)
δεινὰ δὲ παντὶ παρασχεδὸν ἤπυε λαῷ εἰ μή οἱ κούρην αὐτάγρετον, ἢ ἀνὰ γαῖαν, ἢ πλωτῆσ εὑρόντεσ ἔτ’ εἰν ἁλὸσ οἴδματι νῆα, ἄξουσιν, καὶ θυμὸν ἐνιπλήσει μενεαίνων τίσασθαι τάδε πάντα, δαήσονται κεφαλῇσιν πάντα χόλον καὶ πᾶσαν ἑὴν ὑποδέγμενοι ἄτην. (Apollodorus, Argonautica, book 4 4:29)
εἰ γὰρ πωσ εἰή αὐτάγρετα πάντα βροτοῖσι, πρῶτόν κεν τοῦ πατρὸσ ἑλοίμεθα νόστιμον ἦμαρ. (Homer, Odyssey, Book 16 16:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com