ἀτέχνως
Adverb;
Transliteration:
Principal Part:
ἀτέχνως
Etym.: a)/texnos의 부사형
Sense
- without rules of art, empirically
- διὸ τοὺσ ταῦτα ποιήσαντασ ἀτέχνωσ καὶ κακῶσ κολάζουσιν ὡσ προσετάχθη γὰρ ὀρθῶσ, οἱ δ’ ὀρθῶσ οὐκ ἐποίησαν. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 11 6:1)
- ἂν δ̓ ἁλῷ, πολλὰσ λαμβάνει πληγὰσ τῇ μάστιγι, ῥᾳθύμωσ δοκῶν κλέπτειν καὶ ἀτέχνωσ. (Plutarch, Lycurgus, chapter 17 3:2)
- ἀλλ’ ἐάν τίσ μοι λέγῃ δι’ ὅτι καλόν ἐστιν ὁτιοῦν, ἢ χρῶμα εὐανθὲσ ἔχον ἢ σχῆμα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν τοιούτων, τὰ μὲν ἄλλα χαίρειν ἐῶ, ‐ ταράττομαι γὰρ ἐν τοῖσ ἄλλοισ πᾶσι ‐ τοῦτο δὲ ἁπλῶσ καὶ ἀτέχνωσ καὶ ἴσωσ εὐήθωσ ἔχω παρ’ ἐμαυτῷ, ὅτι οὐκ ἄλλο τι ποιεῖ αὐτὸ καλὸν ἢ ἡ ἐκείνου τοῦ καλοῦ εἴτε παρουσία εἴτε κοινωνία εἴτε ὅπῃ δὴ καὶ ὅπωσ προσγενομένη· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 710:2)
- οὐ γὰρ δὴ οὕτω γε ἀτέχνωσ οἰέσθαι χρὴ τὸ πλείστου ἄξιον ἄγρευμα, φίλουσ, θηράσειν. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 11 8:2)
- χρὴ οὖν ἐπιμελεῖσθαι μάλιστα φρονήσεωσ καὶ παιδείασ, ἵνα ἡμῖν ᾖ ῥᾴδιον περὶ ἁπάντων πραγμάτων βουλεύεσθαι καὶ εἰδέναι τὸ συνοῖσον ἑκάστῃ βουλῇ καὶ μὴ διαμαρτάνειν, ἀλλὰ καθάπερ οἱ μουσικοὶ καὶ οἱ γεωμέτραι καὶ οἱ κυβερνῆται περὶ τῶν ἰδίων ἔργων οὐκ ἀτέχνωσ σκέπτονται καὶ ἅπαντεσ οἱ περί τι δεινοὶ καὶ συνεῖναι περὶ αὐτῶν ἱκανοί εἰσιν, οὕτω δὴ καὶ ἡμεῖσ περὶ τῶν ἰδίων ἱκανοὶ ὦμεν βουλεύεσθαι καὶ λέγειν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 12:3)
- μόνην δὲ τὴν Ἀθηνᾶν ἔφυσεν ἐκ τῆσ ἑαυτοῦ κεφαλῆσ ὑπ’ αὐτὸν ἀτεχνῶσ τὸν ἐγκέφαλον συλλαβών τὸν μὲν γὰρ Διόνυσον ἡμιτελῆ, φασίν, ἐκ τῆσ μητρὸσ ἔτι καιομένησ ἁρπάσασ ἐν τῷ μηρῷ φέρων κατώρυξε κᾆτα ἐξέτεμεν τῆσ ὠδῖνοσ ἐνστάσησ. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 5:6)
- καὶ ὅτι μὲν χαλκοῦσ ἐστιν τὰ ἔξω, καὶ πρὸ ἡμῶν τοῦ, Ὁμήρου λέγοντοσ ἠκούσαμεν ὑπερβάντι δὲ καὶ ἀνακύψαντι μικρὸν εἰσ τὸ ἄνω καὶ ἀτεχνῶσ ἐπὶ τοῦ νώτου γενομένῳ φῶσ τε λαμπρότερον φαίνεται καὶ ἥλιοσ καθαρώτεροσ καὶ ἄστρα διαυγέστερα καὶ τὸ πᾶν ἡμέρα καὶ χρυσοῦν τὸ δάπεδον. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 8:2)
- ἔνθα ὁ μὲν χρηστὸσ ἀτεχνῶσ; (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 10:5)
- ταῦτα ὁ ἐπὶ Κρόνου βίοσ δοκεῖ αὐτοῖσ καὶ ἀτεχνῶσ τὸ μέλι αὐτὸ ἐσ τὰ στόματα ἐσρεῖν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 17:3)
- ἀτεχνῶσ γὰρ ἐλλεβόρου δεῖσθαί μοι δοκεῖ ἡ πόλισ αὐτῶν καταγέλαστα ὑφ’ αὑτῆσ πάσχουσα. (Lucian, Anacharsis, (no name) 39:9)