Hellas Alive Dictionary - ασκητης

Ancient Greek-English Dictionary

ἀσκητής

Third declension Adjective;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀσκητη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: a)ske/w

Sense

one who practises any art or trade, an athlete, one trained for the arena

	M/F	Neuter
Singular	Nominative	ἀσκητής	ά̓σκητες
Genitive	ἀσκητούς	ἀσκήτους
Dative	ἀσκητεί	ἀσκήτει
Accusative	ἀσκητή	ά̓σκητες
Vocative	ἀσκητές	ά̓σκητες
Dual	N/A/V	ἀσκητεί	ἀσκήτει
G/D	ἀσκητοίν	ἀσκήτοιν
Plural	Nominative	ἀσκητείς	ἀσκήτη
Genitive	ἀσκητών	ἀσκήτων
Dative	ἀσκητέσιν*	ἀσκήτεσιν*
Accusative	ἀσκητείς	ἀσκήτη
Vocative	ἀσκητείς	ἀσκήτη

M/F

Neuter

Singular

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Dual

N/A/V

G/D

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀσκητής ἀσκητούς	ἀσκητέστερος ἀσκητεστέρου	ἀσκητέστατος ἀσκητεστάτου
Adverb	ἀσκητέως	ἀσκητέστερον	ἀσκητέστατα

Positive

Comparative

Superlative

Adjective

ἀσκητής ἀσκητούς

ἀσκητέστερος ἀσκητεστέρου

ἀσκητέστατος ἀσκητεστάτου

Adverb

ἀσκητέως

ἀσκητέστερον

ἀσκητέστατα