Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀθλέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: athleō

Principal Part: ἀθλέω ἀθλήσω ἤθλησα ἤθληκα ἤθλημαι

Structure: ἀθλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ἆθλος, commoner form of ἀθλεύω.

Sense

  1. to contend for a prize, combat, wrestle
  2. to be an athlete, content for a prize in games

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀθλῶ ἀθλεῖς ἀθλεῖ
Dual ἀθλεῖτον ἀθλεῖτον
Plural ἀθλοῦμεν ἀθλεῖτε ἀθλοῦσι(ν)
SubjunctiveSingular ἀθλῶ ἀθλῇς ἀθλῇ
Dual ἀθλῆτον ἀθλῆτον
Plural ἀθλῶμεν ἀθλῆτε ἀθλῶσι(ν)
OptativeSingular ἀθλοῖμι ἀθλοῖς ἀθλοῖ
Dual ἀθλοῖτον ἀθλοίτην
Plural ἀθλοῖμεν ἀθλοῖτε ἀθλοῖεν
ImperativeSingular ἄθλει ἀθλείτω
Dual ἀθλεῖτον ἀθλείτων
Plural ἀθλεῖτε ἀθλούντων, ἀθλείτωσαν
Infinitive ἀθλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλων ἀθλουντος ἀθλουσα ἀθλουσης ἀθλουν ἀθλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀθλοῦμαι ἀθλεῖ, ἀθλῇ ἀθλεῖται
Dual ἀθλεῖσθον ἀθλεῖσθον
Plural ἀθλούμεθα ἀθλεῖσθε ἀθλοῦνται
SubjunctiveSingular ἀθλῶμαι ἀθλῇ ἀθλῆται
Dual ἀθλῆσθον ἀθλῆσθον
Plural ἀθλώμεθα ἀθλῆσθε ἀθλῶνται
OptativeSingular ἀθλοίμην ἀθλοῖο ἀθλοῖτο
Dual ἀθλοῖσθον ἀθλοίσθην
Plural ἀθλοίμεθα ἀθλοῖσθε ἀθλοῖντο
ImperativeSingular ἀθλοῦ ἀθλείσθω
Dual ἀθλεῖσθον ἀθλείσθων
Plural ἀθλεῖσθε ἀθλείσθων, ἀθλείσθωσαν
Infinitive ἀθλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλουμενος ἀθλουμενου ἀθλουμενη ἀθλουμενης ἀθλουμενον ἀθλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀθλήσω ἀθλήσεις ἀθλήσει
Dual ἀθλήσετον ἀθλήσετον
Plural ἀθλήσομεν ἀθλήσετε ἀθλήσουσι(ν)
OptativeSingular ἀθλήσοιμι ἀθλήσοις ἀθλήσοι
Dual ἀθλήσοιτον ἀθλησοίτην
Plural ἀθλήσοιμεν ἀθλήσοιτε ἀθλήσοιεν
Infinitive ἀθλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλησων ἀθλησοντος ἀθλησουσα ἀθλησουσης ἀθλησον ἀθλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀθλήσομαι ἀθλήσει, ἀθλήσῃ ἀθλήσεται
Dual ἀθλήσεσθον ἀθλήσεσθον
Plural ἀθλησόμεθα ἀθλήσεσθε ἀθλήσονται
OptativeSingular ἀθλησοίμην ἀθλήσοιο ἀθλήσοιτο
Dual ἀθλήσοισθον ἀθλησοίσθην
Plural ἀθλησοίμεθα ἀθλήσοισθε ἀθλήσοιντο
Infinitive ἀθλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλησομενος ἀθλησομενου ἀθλησομενη ἀθλησομενης ἀθλησομενον ἀθλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤθλουν ἤθλεις ἤθλει(ν)
Dual ἠθλεῖτον ἠθλείτην
Plural ἠθλοῦμεν ἠθλεῖτε ἤθλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθλούμην ἠθλοῦ ἠθλεῖτο
Dual ἠθλεῖσθον ἠθλείσθην
Plural ἠθλούμεθα ἠθλεῖσθε ἠθλοῦντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤθλησα ἤθλησας ἤθλησε(ν)
Dual ἠθλήσατον ἠθλησάτην
Plural ἠθλήσαμεν ἠθλήσατε ἤθλησαν
SubjunctiveSingular ἀθλήσω ἀθλήσῃς ἀθλήσῃ
Dual ἀθλήσητον ἀθλήσητον
Plural ἀθλήσωμεν ἀθλήσητε ἀθλήσωσι(ν)
OptativeSingular ἀθλήσαιμι ἀθλήσαις ἀθλήσαι
Dual ἀθλήσαιτον ἀθλησαίτην
Plural ἀθλήσαιμεν ἀθλήσαιτε ἀθλήσαιεν
ImperativeSingular ἄθλησον ἀθλησάτω
Dual ἀθλήσατον ἀθλησάτων
Plural ἀθλήσατε ἀθλησάντων
Infinitive ἀθλήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλησας ἀθλησαντος ἀθλησασα ἀθλησασης ἀθλησαν ἀθλησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθλησάμην ἠθλήσω ἠθλήσατο
Dual ἠθλήσασθον ἠθλησάσθην
Plural ἠθλησάμεθα ἠθλήσασθε ἠθλήσαντο
SubjunctiveSingular ἀθλήσωμαι ἀθλήσῃ ἀθλήσηται
Dual ἀθλήσησθον ἀθλήσησθον
Plural ἀθλησώμεθα ἀθλήσησθε ἀθλήσωνται
OptativeSingular ἀθλησαίμην ἀθλήσαιο ἀθλήσαιτο
Dual ἀθλήσαισθον ἀθλησαίσθην
Plural ἀθλησαίμεθα ἀθλήσαισθε ἀθλήσαιντο
ImperativeSingular ἄθλησαι ἀθλησάσθω
Dual ἀθλήσασθον ἀθλησάσθων
Plural ἀθλήσασθε ἀθλησάσθων
Infinitive ἀθλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλησαμενος ἀθλησαμενου ἀθλησαμενη ἀθλησαμενης ἀθλησαμενον ἀθλησαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤθληκα ἤθληκας ἤθληκε(ν)
Dual ἠθλήκατον ἠθλήκατον
Plural ἠθλήκαμεν ἠθλήκατε ἠθλήκασι(ν)
SubjunctiveSingular ἠθλήκω ἠθλήκῃς ἠθλήκῃ
Dual ἠθλήκητον ἠθλήκητον
Plural ἠθλήκωμεν ἠθλήκητε ἠθλήκωσι(ν)
OptativeSingular ἠθλήκοιμι ἠθλήκοις ἠθλήκοι
Dual ἠθλήκοιτον ἠθληκοίτην
Plural ἠθλήκοιμεν ἠθλήκοιτε ἠθλήκοιεν
ImperativeSingular ἤθληκε ἠθληκέτω
Dual ἠθλήκετον ἠθληκέτων
Plural ἠθλήκετε ἠθληκόντων
Infinitive ἠθληκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠθληκως ἠθληκοντος ἠθληκυια ἠθληκυιας ἠθληκον ἠθληκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤθλημαι ἤθλησαι ἤθληται
Dual ἤθλησθον ἤθλησθον
Plural ἠθλήμεθα ἤθλησθε ἤθληνται
ImperativeSingular ἤθλησο ἠθλήσθω
Dual ἤθλησθον ἠθλήσθων
Plural ἤθλησθε ἠθλήσθων
Infinitive ἤθλησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠθλημενος ἠθλημενου ἠθλημενη ἠθλημενης ἠθλημενον ἠθλημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν Κρότωνι δὲ σκάπτοντί τινι τὴν τῶν ἀθλούντων κόνιν ἐπιστάντες τινὲς Συβαριτῶν ἐθαύμαζον λέγοντες, εἰ τηλικαύτην ἔχοντες πόλιν οἰκέτας μὴ κέκτηνται τοὺς σκάψοντας ἑαυτοῖς τὴν παλαίστραν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 15 1:3)
  • γνῶθι Θεόγνητον προσιδών, τὸν Ὀλυμπιονίκαν παῖδα, παλαισμοσύνας δεξιὸν ἡνίοχον, κάλλιστον μὲν ἰδεῖν, ἀθλεῖν δ οὐ χείρονα μορφῆς, ὃς πατέρων ἀγαθῶν ἐστεφάνωσε πόλιν. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 21)
  • ἡδέως γὰρ ἄν του λόγῳ διεξιόντος ἀκούσαιμ ἂν ἄθλους οὓς πόλις ἀθλεῖ, τούτους αὐτὴν ἀγωνιζομένην πρὸς πόλεις ἄλλας, πρεπόντως εἴς τε πόλεμον ἀφικομένην καὶ ἐν τῷ πολεμεῖν τὰ προσήκοντα ἀποδιδοῦσαν τῇ παιδείᾳ καὶ τροφῇ κατά τε τὰς ἐν τοῖς ἔργοις πράξεις καὶ κατὰ τὰς ἐν τοῖς λόγοις διερμηνεύσεις πρὸς ἑκάστας τῶν πόλεων. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 15:2)
  • συμβέβηκε δὲ αὐτῷ νέῳ μὲν ὄντι, πρὶν τὴν οὐσίαν ἀπολέσαι διὰ τὸν πόλεμον, ἀθλεῖν τῷ σώματι, ἐκπεσόντι δὲ ὑπὸ τῶν τριάκοντα στρατεύεσθαι μὲν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ἀριστεύειν δ ἐν τοῖς κινδύνοις, εἶναι δ ἐκ φρατρίας τὸ γένος ἣ τῶν αὐτῶν βωμῶν Ἐτεοβουτάδαις μετέχει, ὅθεν ἡ τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Πολιάδος ἐστὶν ἱέρεια, συγκατάγειν δὲ τὸν δῆμον, ὥσπερ καὶ ὀλίγῳ πρότερον εἶπον. (Aeschines, Speeches, , section 1474)
  • ταῦτα λογισάμενος, ἂν ἔτι θέλῃς, ἔρχου ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν: (Epictetus, Works, book 3, 5:1)

Synonyms

  1. to contend for a prize

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION