Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀθλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀθλέω ἀθλήσω ἤθλησα ἤθληκα ἤθλημαι

Structure: ἀθλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)=qlos, commoner form of a)qleu/w.

Sense

  1. to contend for a prize, combat, wrestle
  2. to be an athlete, content for a prize in games

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀθλῶ ἀθλεῖς ἀθλεῖ
Dual ἀθλεῖτον ἀθλεῖτον
Plural ἀθλοῦμεν ἀθλεῖτε ἀθλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀθλῶ ἀθλῇς ἀθλῇ
Dual ἀθλῆτον ἀθλῆτον
Plural ἀθλῶμεν ἀθλῆτε ἀθλῶσιν*
OptativeSingular ἀθλοῖμι ἀθλοῖς ἀθλοῖ
Dual ἀθλοῖτον ἀθλοίτην
Plural ἀθλοῖμεν ἀθλοῖτε ἀθλοῖεν
ImperativeSingular ά̓θλει ἀθλείτω
Dual ἀθλεῖτον ἀθλείτων
Plural ἀθλεῖτε ἀθλούντων, ἀθλείτωσαν
Infinitive ἀθλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλων ἀθλουντος ἀθλουσα ἀθλουσης ἀθλουν ἀθλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀθλοῦμαι ἀθλεῖ, ἀθλῇ ἀθλεῖται
Dual ἀθλεῖσθον ἀθλεῖσθον
Plural ἀθλούμεθα ἀθλεῖσθε ἀθλοῦνται
SubjunctiveSingular ἀθλῶμαι ἀθλῇ ἀθλῆται
Dual ἀθλῆσθον ἀθλῆσθον
Plural ἀθλώμεθα ἀθλῆσθε ἀθλῶνται
OptativeSingular ἀθλοίμην ἀθλοῖο ἀθλοῖτο
Dual ἀθλοῖσθον ἀθλοίσθην
Plural ἀθλοίμεθα ἀθλοῖσθε ἀθλοῖντο
ImperativeSingular ἀθλοῦ ἀθλείσθω
Dual ἀθλεῖσθον ἀθλείσθων
Plural ἀθλεῖσθε ἀθλείσθων, ἀθλείσθωσαν
Infinitive ἀθλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλουμενος ἀθλουμενου ἀθλουμενη ἀθλουμενης ἀθλουμενον ἀθλουμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓θλησα ή̓θλησας ή̓θλησεν*
Dual ἠθλήσατον ἠθλησάτην
Plural ἠθλήσαμεν ἠθλήσατε ή̓θλησαν
SubjunctiveSingular ἀθλήσω ἀθλήσῃς ἀθλήσῃ
Dual ἀθλήσητον ἀθλήσητον
Plural ἀθλήσωμεν ἀθλήσητε ἀθλήσωσιν*
OptativeSingular ἀθλήσαιμι ἀθλήσαις ἀθλήσαι
Dual ἀθλήσαιτον ἀθλησαίτην
Plural ἀθλήσαιμεν ἀθλήσαιτε ἀθλήσαιεν
ImperativeSingular ά̓θλησον ἀθλησάτω
Dual ἀθλήσατον ἀθλησάτων
Plural ἀθλήσατε ἀθλησάντων
Infinitive ἀθλήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλησᾱς ἀθλησαντος ἀθλησᾱσα ἀθλησᾱσης ἀθλησαν ἀθλησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθλησάμην ἠθλήσω ἠθλήσατο
Dual ἠθλήσασθον ἠθλησάσθην
Plural ἠθλησάμεθα ἠθλήσασθε ἠθλήσαντο
SubjunctiveSingular ἀθλήσωμαι ἀθλήσῃ ἀθλήσηται
Dual ἀθλήσησθον ἀθλήσησθον
Plural ἀθλησώμεθα ἀθλήσησθε ἀθλήσωνται
OptativeSingular ἀθλησαίμην ἀθλήσαιο ἀθλήσαιτο
Dual ἀθλήσαισθον ἀθλησαίσθην
Plural ἀθλησαίμεθα ἀθλήσαισθε ἀθλήσαιντο
ImperativeSingular ά̓θλησαι ἀθλησάσθω
Dual ἀθλήσασθον ἀθλησάσθων
Plural ἀθλήσασθε ἀθλησάσθων
Infinitive ἀθλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθλησαμενος ἀθλησαμενου ἀθλησαμενη ἀθλησαμενης ἀθλησαμενον ἀθλησαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓θληκα ή̓θληκας ή̓θληκεν*
Dual ἠθλήκατον ἠθλήκατον
Plural ἠθλήκαμεν ἠθλήκατε ἠθλήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἠθλήκω ἠθλήκῃς ἠθλήκῃ
Dual ἠθλήκητον ἠθλήκητον
Plural ἠθλήκωμεν ἠθλήκητε ἠθλήκωσιν*
OptativeSingular ἠθλήκοιμι ἠθλήκοις ἠθλήκοι
Dual ἠθλήκοιτον ἠθληκοίτην
Plural ἠθλήκοιμεν ἠθλήκοιτε ἠθλήκοιεν
ImperativeSingular ή̓θληκε ἠθληκέτω
Dual ἠθλήκετον ἠθληκέτων
Plural ἠθλήκετε ἠθληκόντων
Infinitive ἠθληκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠθληκως ἠθληκοντος ἠθληκυῑα ἠθληκυῑᾱς ἠθληκον ἠθληκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓θλημαι ή̓θλησαι ή̓θληται
Dual ή̓θλησθον ή̓θλησθον
Plural ἠθλήμεθα ή̓θλησθε ή̓θληνται
ImperativeSingular ή̓θλησο ἠθλήσθω
Dual ή̓θλησθον ἠθλήσθων
Plural ή̓θλησθε ἠθλήσθων
Infinitive ή̓θλησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠθλημενος ἠθλημενου ἠθλημενη ἠθλημενης ἠθλημενον ἠθλημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παροῦσάν τε μιμοῦνται αὐτὴν καὶ ποθοῦσιν ἀπελθοῦσαν. καὶ ἐν τῷ αἰῶνι στεφανηφοροῦσα πομπεύει τὸν τῶν ἀμιάντων ἄθλων ἀγῶνα νικήσασα. (Septuagint, Liber Sapientiae 4:2)
  • ὅτε δὲ συνῆκεν οὐκέθ’ οἱο͂́σ τε ὢν αὑτῷ ἐπικουρεῖν, εἰπὼν πρὸσ τοὺσ παρόντασ τὸν ἐναγώνιον τῶν κηρύκων πόδα λήγει μὲν ἀγὼν τῶν καλλίστων ἄθλων ταμίασ, καιρὸσ δὲ καλεῖ μηκέτι μέλλειν, καὶ πάντων ἀποσχόμενοσ ἀπῆλθεν τοῦ βίου φαιδρὸσ καὶ οἱο͂σ ἀεὶ τοῖσ ἐντυγχάνουσιν ἐφαίνετο. (Lucian, (no name) 65:1)
  • ἡδὺ γάρ μοι ἀεὶ μεμνῆσθαι τῶν ἄθλων τοιούτων ὄντων. (Lucian, Anacharsis, (no name) 13:3)
  • "καθ’ ὃν γὰρ ἄγεται καιρὸν ἐπιτηρήσαντεσ ἄθλων ὑπερβολῇ ὡσ αὑτοὺσ καλεῖν ἐπεχείρουν τοὺσ ἀθλητάσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:10)
  • καὶ τῆσ ποιήσεωσ τῶν Νικῶν καὶ τῶν ἄθλων τῶν εἰσ τὰ Παναθήναια συνεπιμελεῖται μετὰ τοῦ ταμίου τῶν στρατιωτικῶν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 49 3:3)

Synonyms

  1. to contend for a prize

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION