Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπρακτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀπρακτέω

Structure: ἀπρακτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/praktos

Sense

  1. to do nothing
  2. to gain nothing

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπράκτω ἀπράκτεις ἀπράκτει
Dual ἀπράκτειτον ἀπράκτειτον
Plural ἀπράκτουμεν ἀπράκτειτε ἀπράκτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπράκτω ἀπράκτῃς ἀπράκτῃ
Dual ἀπράκτητον ἀπράκτητον
Plural ἀπράκτωμεν ἀπράκτητε ἀπράκτωσιν*
OptativeSingular ἀπράκτοιμι ἀπράκτοις ἀπράκτοι
Dual ἀπράκτοιτον ἀπρακτοίτην
Plural ἀπράκτοιμεν ἀπράκτοιτε ἀπράκτοιεν
ImperativeSingular ἀπρᾶκτει ἀπρακτεῖτω
Dual ἀπράκτειτον ἀπρακτεῖτων
Plural ἀπράκτειτε ἀπρακτοῦντων, ἀπρακτεῖτωσαν
Infinitive ἀπράκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπρακτων ἀπρακτουντος ἀπρακτουσα ἀπρακτουσης ἀπρακτουν ἀπρακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπράκτουμαι ἀπράκτει, ἀπράκτῃ ἀπράκτειται
Dual ἀπράκτεισθον ἀπράκτεισθον
Plural ἀπρακτοῦμεθα ἀπράκτεισθε ἀπράκτουνται
SubjunctiveSingular ἀπράκτωμαι ἀπράκτῃ ἀπράκτηται
Dual ἀπράκτησθον ἀπράκτησθον
Plural ἀπρακτώμεθα ἀπράκτησθε ἀπράκτωνται
OptativeSingular ἀπρακτοίμην ἀπράκτοιο ἀπράκτοιτο
Dual ἀπράκτοισθον ἀπρακτοίσθην
Plural ἀπρακτοίμεθα ἀπράκτοισθε ἀπράκτοιντο
ImperativeSingular ἀπράκτου ἀπρακτεῖσθω
Dual ἀπράκτεισθον ἀπρακτεῖσθων
Plural ἀπράκτεισθε ἀπρακτεῖσθων, ἀπρακτεῖσθωσαν
Infinitive ἀπράκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπρακτουμενος ἀπρακτουμενου ἀπρακτουμενη ἀπρακτουμενης ἀπρακτουμενον ἀπρακτουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ μὲν πλῆθοσ ὑπεραλγοῦν τῷ προπηλακίζεσθαι τὸν Αἰμίλιον ἐν φωναῖσ ἦν ἀπράκτοισ, οἱ δὲ γνωριμώτατοι τῶν ἀπὸ βουλῆσ δεινὸν εἶναι τὸ γινόμενον βοῶντεσ ἀλλήλουσ παρεκάλουν ἐπιλαβέσθαι τῆσ τῶν στρατιωτῶν ἀσελγείασ καὶ θρασύτητοσ, ἐπὶ πᾶν ἀφιξομένησ ἄνομον ἔργον καὶ βίαιον, εἰ μηδὲν ἐμποδὼν αὐτοῖσ γένοιτο Παῦλον Αἰμίλιον ἀφελέσθαι τῶν ἐπινικίων τιμῶν, ὠσάμενοι δὲ τὸν ὄχλον καὶ ἀναβάντεσ ἁθρόοι τοῖσ δημάρχοισ ἔλεγον ἐπισχεῖν τὴν ψηφοφορίαν, ἄχρι ἂν διαέλθωσιν ἃ βούλονται πρὸσ τὸ πλῆθοσ. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 31 1:2)
  • βουλομένων δὲ τῶν ἐν ἄστει καὶ κελευόντων κατιέναι τὸν Ἀλκιβιάδην αὐτὸσ ᾤετο δεῖν μὴ κεναῖσ χερσὶ μηδὲ ἀπράκτοισ, οἴκτῳ καὶ χάριτι τῶν πολλῶν, ἀλλ’ ἐνδόξωσ κατελθεῖν. (Plutarch, , chapter 27 1:2)
  • ταύταισ μὲν οὖν ταῖσ πρεσβείαισ τοιαῦτα παθούσαισ ἀπράκτοισ ἀναστρέψαι συνέβη, ἐκ δὲ τῶν ἐν Τυρρηνίᾳ πόλεων οἱ πεμφθέντεσ κέγχρουσ τε καὶ ζέασ συνωνησάμενοι ταῖσ ποταμηγοῖσ σκάφαισ κατεκόμισαν εἰσ τὴν πόλιν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 12 4:1)
  • "ὁ γὰρ δὴ μέγασ ἡγεμὼν ἐν οὐρανῷ Ζεὺσ οὗτοσ οὐ λανθάνων οὐδ’ ἀτρέμα διακινῶν τὰ σμικρότατα τοῦ ἀέροσ ἀλλ’ εὐθὺσ ἐκφανεὶσ ἀνίστησι καὶ κινεῖ πάντα πράγματα δεξιὰ σημαίνων, λαοὺσ δ’ ἐπὶ ἔργον ἐγείρων οἱ δ’ ἕπονται, καθάπερ ἐκ παλιγγενεσίασ νέα ἐφ’ ἡμέρῃ φρονέοντεσ ὥσ φησι Δημόκριτοσ, οὔτ’ ἀφώνοισ οὒτ’ ἀπράκτοισ ἐνεργείαισ· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 17:2)
  • " Ἀσιναῖοσ δὲ οὐκ ἄρα γνώμῃ τοῦ κατασκόπου κρίνειν ἔμελλεν ἐπὶ τοῖσ ποιητέοισ, ἀλλὰ νομιμώτερον ἡγησάμενοσ τοῦ ἐπ’ ἀπράκτοισ τελευτῶντασ εὐφραίνειν τοὺσ πολεμίουσ τὸ ἀλκῆσ δεξάμενοσ αὐτοὺσ ὑπὲρ τῆσ ἀνάγκησ εἰσ ἣν ἐνεπεπτώκει παρανομεῖν τιμωρίαν ἀπολαμβάνοι, εἰ δέοι τελευτᾶν, αὐτόσ τε ἀναλαμβάνει τὰ ὅπλα καὶ τοῖσ σὺν αὐτῷ θάρσοσ ἐνεποίει τῆσ ἐπὶ τὰ ὅμοια ἀρετῆσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 382:2)

Synonyms

  1. to do nothing

  2. to gain nothing

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION