Hellas Alive Dictionary - αποπτυστος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀπόπτυστος ἀπόπτυστη ἀπόπτυστον

Structure: ἀποπτυστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: From a)poptu/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀπόπτυστος ἀποπτύστου	ἀποπτυστότερος ἀποπτυστοτέρου	ἀποπτυστότατος ἀποπτυστοτάτου
Adverb	ἀποπτύστως	ἀποπτυστότερον	ἀποπτυστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

σὺ δ’ ἔρρ’ ἀπόπτυστόσ τε κἀπάτωρ ἐμοῦ, κακῶν κάκιστε, τάσδε συλλαβὼν ἀράσ, ἅσ σοι καλοῦμαι, μήτε γῆσ ἐμφυλίου δόρει κρατῆσαι μήτε νοστῆσαί ποτε τὸ κοῖλον Ἄργοσ, ἀλλὰ συγγενεῖ χερὶ θανεῖν κτανεῖν θ’ ὑφ’ οὗπερ ἐξελήλασαι. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 2:15)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com