Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπομηνίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀπομηνίω

Structure: ἀπο (Prefix) + μηνί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be very wroth, to perseverere in wrath

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομηνίω ἀπομηνίεις ἀπομηνίει
Dual ἀπομηνίετον ἀπομηνίετον
Plural ἀπομηνίομεν ἀπομηνίετε ἀπομηνίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπομηνίω ἀπομηνίῃς ἀπομηνίῃ
Dual ἀπομηνίητον ἀπομηνίητον
Plural ἀπομηνίωμεν ἀπομηνίητε ἀπομηνίωσιν*
OptativeSingular ἀπομηνίοιμι ἀπομηνίοις ἀπομηνίοι
Dual ἀπομηνίοιτον ἀπομηνιοίτην
Plural ἀπομηνίοιμεν ἀπομηνίοιτε ἀπομηνίοιεν
ImperativeSingular ἀπομήνιε ἀπομηνιέτω
Dual ἀπομηνίετον ἀπομηνιέτων
Plural ἀπομηνίετε ἀπομηνιόντων, ἀπομηνιέτωσαν
Infinitive ἀπομηνίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομηνιων ἀπομηνιοντος ἀπομηνιουσα ἀπομηνιουσης ἀπομηνιον ἀπομηνιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομηνίομαι ἀπομηνίει, ἀπομηνίῃ ἀπομηνίεται
Dual ἀπομηνίεσθον ἀπομηνίεσθον
Plural ἀπομηνιόμεθα ἀπομηνίεσθε ἀπομηνίονται
SubjunctiveSingular ἀπομηνίωμαι ἀπομηνίῃ ἀπομηνίηται
Dual ἀπομηνίησθον ἀπομηνίησθον
Plural ἀπομηνιώμεθα ἀπομηνίησθε ἀπομηνίωνται
OptativeSingular ἀπομηνιοίμην ἀπομηνίοιο ἀπομηνίοιτο
Dual ἀπομηνίοισθον ἀπομηνιοίσθην
Plural ἀπομηνιοίμεθα ἀπομηνίοισθε ἀπομηνίοιντο
ImperativeSingular ἀπομηνίου ἀπομηνιέσθω
Dual ἀπομηνίεσθον ἀπομηνιέσθων
Plural ἀπομηνίεσθε ἀπομηνιέσθων, ἀπομηνιέσθωσαν
Infinitive ἀπομηνίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομηνιομενος ἀπομηνιομενου ἀπομηνιομενη ἀπομηνιομενης ἀπομηνιομενον ἀπομηνιομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION