Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπολιγαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀπολιγαίνω

Structure: ἀπο (Prefix) + λιγαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: only in pres.

Sense

  1. to scream aloud, be obstreperous

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπολιγαίνω ἀπολιγαίνεις ἀπολιγαίνει
Dual ἀπολιγαίνετον ἀπολιγαίνετον
Plural ἀπολιγαίνομεν ἀπολιγαίνετε ἀπολιγαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπολιγαίνω ἀπολιγαίνῃς ἀπολιγαίνῃ
Dual ἀπολιγαίνητον ἀπολιγαίνητον
Plural ἀπολιγαίνωμεν ἀπολιγαίνητε ἀπολιγαίνωσιν*
OptativeSingular ἀπολιγαίνοιμι ἀπολιγαίνοις ἀπολιγαίνοι
Dual ἀπολιγαίνοιτον ἀπολιγαινοίτην
Plural ἀπολιγαίνοιμεν ἀπολιγαίνοιτε ἀπολιγαίνοιεν
ImperativeSingular ἀπολίγαινε ἀπολιγαινέτω
Dual ἀπολιγαίνετον ἀπολιγαινέτων
Plural ἀπολιγαίνετε ἀπολιγαινόντων, ἀπολιγαινέτωσαν
Infinitive ἀπολιγαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολιγαινων ἀπολιγαινοντος ἀπολιγαινουσα ἀπολιγαινουσης ἀπολιγαινον ἀπολιγαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπολιγαίνομαι ἀπολιγαίνει, ἀπολιγαίνῃ ἀπολιγαίνεται
Dual ἀπολιγαίνεσθον ἀπολιγαίνεσθον
Plural ἀπολιγαινόμεθα ἀπολιγαίνεσθε ἀπολιγαίνονται
SubjunctiveSingular ἀπολιγαίνωμαι ἀπολιγαίνῃ ἀπολιγαίνηται
Dual ἀπολιγαίνησθον ἀπολιγαίνησθον
Plural ἀπολιγαινώμεθα ἀπολιγαίνησθε ἀπολιγαίνωνται
OptativeSingular ἀπολιγαινοίμην ἀπολιγαίνοιο ἀπολιγαίνοιτο
Dual ἀπολιγαίνοισθον ἀπολιγαινοίσθην
Plural ἀπολιγαινοίμεθα ἀπολιγαίνοισθε ἀπολιγαίνοιντο
ImperativeSingular ἀπολιγαίνου ἀπολιγαινέσθω
Dual ἀπολιγαίνεσθον ἀπολιγαινέσθων
Plural ἀπολιγαίνεσθε ἀπολιγαινέσθων, ἀπολιγαινέσθωσαν
Infinitive ἀπολιγαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολιγαινομενος ἀπολιγαινομενου ἀπολιγαινομενη ἀπολιγαινομενης ἀπολιγαινομενον ἀπολιγαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπελίγαινον ἀπελίγαινες ἀπελίγαινεν*
Dual ἀπελιγαίνετον ἀπελιγαινέτην
Plural ἀπελιγαίνομεν ἀπελιγαίνετε ἀπελίγαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπελιγαινόμην ἀπελιγαίνου ἀπελιγαίνετο
Dual ἀπελιγαίνεσθον ἀπελιγαινέσθην
Plural ἀπελιγαινόμεθα ἀπελιγαίνεσθε ἀπελιγαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢν δ’ ἀπολιγαίνῃ, τοὺσ ἀγορανόμουσ καλῶ. (Aristophanes, Acharnians, Episode10)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION