Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκλάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποκλάζω

Structure: ἀπο (Prefix) + κλάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to ring or shout forth

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκλάζω ἀποκλάζεις ἀποκλάζει
Dual ἀποκλάζετον ἀποκλάζετον
Plural ἀποκλάζομεν ἀποκλάζετε ἀποκλάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκλάζω ἀποκλάζῃς ἀποκλάζῃ
Dual ἀποκλάζητον ἀποκλάζητον
Plural ἀποκλάζωμεν ἀποκλάζητε ἀποκλάζωσιν*
OptativeSingular ἀποκλάζοιμι ἀποκλάζοις ἀποκλάζοι
Dual ἀποκλάζοιτον ἀποκλαζοίτην
Plural ἀποκλάζοιμεν ἀποκλάζοιτε ἀποκλάζοιεν
ImperativeSingular ἀποκλάζε ἀποκλαζέτω
Dual ἀποκλάζετον ἀποκλαζέτων
Plural ἀποκλάζετε ἀποκλαζόντων, ἀποκλαζέτωσαν
Infinitive ἀποκλάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκλαζων ἀποκλαζοντος ἀποκλαζουσα ἀποκλαζουσης ἀποκλαζον ἀποκλαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκλάζομαι ἀποκλάζει, ἀποκλάζῃ ἀποκλάζεται
Dual ἀποκλάζεσθον ἀποκλάζεσθον
Plural ἀποκλαζόμεθα ἀποκλάζεσθε ἀποκλάζονται
SubjunctiveSingular ἀποκλάζωμαι ἀποκλάζῃ ἀποκλάζηται
Dual ἀποκλάζησθον ἀποκλάζησθον
Plural ἀποκλαζώμεθα ἀποκλάζησθε ἀποκλάζωνται
OptativeSingular ἀποκλαζοίμην ἀποκλάζοιο ἀποκλάζοιτο
Dual ἀποκλάζοισθον ἀποκλαζοίσθην
Plural ἀποκλαζοίμεθα ἀποκλάζοισθε ἀποκλάζοιντο
ImperativeSingular ἀποκλάζου ἀποκλαζέσθω
Dual ἀποκλάζεσθον ἀποκλαζέσθων
Plural ἀποκλάζεσθε ἀποκλαζέσθων, ἀποκλαζέσθωσαν
Infinitive ἀποκλάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκλαζομενος ἀποκλαζομενου ἀποκλαζομενη ἀποκλαζομενης ἀποκλαζομενον ἀποκλαζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to ring or shout forth

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION