Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντιπαράταξις

Third declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: ἀντιπαράταξις ἀντιπαρατάξεως

Structure: ἀντιπαραταξι (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. hostile demonstration; stubborn determination to resist

Examples

  • ἐξ ὧν σύνοδοι μὲν ἤδη κατὰ συστροφὰσ τῶν ἐν ταῖσ ὁμοίαισ ὄντων τύχαισ ἐγένοντο καὶ ἀντιπαρατάξεισ κατὰ τὴν ἀγοράν, ἔστι δ’ ὅτε καὶ χειρῶν ἁψιμαχίαι, καὶ συνετετάρακτο πᾶσ ὁ πολιτικὸσ κόσμοσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 22 3:2)
  • τοῦτο δὲ τῶν Ιοὐδαίων θεώμενοσ τὴν ἀντιπαράταξιν τῆσ γνώμησ καὶ δεινὸν ἡγούμενοσ τοσαῖσδε ἀνθρώπων μυριάσιν μανίᾳ τῇ Γαί̈ου διακονούμενοσ ἐπαγαγὼν θάνατον ἐν αἰτίᾳ τὸ πρὸσ θεὸν σεβάσμιον ἔχειν καὶ μετὰ πονηρᾶσ τὸν μετὰ ταῦτα βίον ἐλπίδοσ διαιτᾶσθαι, πολὺ κρεῖσσον ἡγεῖτο ἐπιστείλασ τῷ Γαί̈ῳ τὸ ἀνήκεστον αὐτῶν ὀργὴν φέροντοσ μὴ ἐκ τοῦ ὀξέοσ δεδιακονημένου αὐτοῦ ταῖσ ἐπιστολαῖσ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 328:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION