Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντηρέτης

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀντηρέτης ἀντηρέτες

Structure: ἀντηρετη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: e)re/ths

Sense

  1. one who rows against, an adversary

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative ἀντηρέτης ἀντήρετες
Genitive ἀντηρέτους ἀντηρέτους
Dative ἀντηρέτει ἀντηρέτει
Accusative ἀντηρέτη ἀντήρετες
Vocative ἀντηρέτες ἀντήρετες
DualN/A/V ἀντηρέτει ἀντηρέτει
G/D ἀντηρέτοιν ἀντηρέτοιν
PluralNominative ἀντηρέτεις ἀντηρέτη
Genitive ἀντηρέτων ἀντηρέτων
Dative ἀντηρέτεσιν* ἀντηρέτεσιν*
Accusative ἀντηρέτεις ἀντηρέτη
Vocative ἀντηρέτεις ἀντηρέτη
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀντηρέτης ἀντηρέτους ἀντηρετέστερος ἀντηρετεστέρου ἀντηρετέστατος ἀντηρετεστάτου
Adverb ἀντηρετέως ἀντηρετέστερον ἀντηρετέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. one who rows against

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION