Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντεπιτειχίζομαι

Non-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: ἀντεπιτειχίζομαι

Structure: ἀντεπιτειχίζ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to build a fort in retaliation

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντεπιτειχίζομαι ἀντεπιτειχίζει, ἀντεπιτειχίζῃ ἀντεπιτειχίζεται
Dual ἀντεπιτειχίζεσθον ἀντεπιτειχίζεσθον
Plural ἀντεπιτειχιζόμεθα ἀντεπιτειχίζεσθε ἀντεπιτειχίζονται
SubjunctiveSingular ἀντεπιτειχίζωμαι ἀντεπιτειχίζῃ ἀντεπιτειχίζηται
Dual ἀντεπιτειχίζησθον ἀντεπιτειχίζησθον
Plural ἀντεπιτειχιζώμεθα ἀντεπιτειχίζησθε ἀντεπιτειχίζωνται
OptativeSingular ἀντεπιτειχιζοίμην ἀντεπιτειχίζοιο ἀντεπιτειχίζοιτο
Dual ἀντεπιτειχίζοισθον ἀντεπιτειχιζοίσθην
Plural ἀντεπιτειχιζοίμεθα ἀντεπιτειχίζοισθε ἀντεπιτειχίζοιντο
ImperativeSingular ἀντεπιτειχίζου ἀντεπιτειχιζέσθω
Dual ἀντεπιτειχίζεσθον ἀντεπιτειχιζέσθων
Plural ἀντεπιτειχίζεσθε ἀντεπιτειχιζέσθων, ἀντεπιτειχιζέσθωσαν
Infinitive ἀντεπιτειχίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντεπιτειχιζομενος ἀντεπιτειχιζομενου ἀντεπιτειχιζομενη ἀντεπιτειχιζομενης ἀντεπιτειχιζομενον ἀντεπιτειχιζομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠντεπιτειχιζόμην ἠντεπιτειχίζου ἠντεπιτειχίζετο
Dual ἠντεπιτειχίζεσθον ἠντεπιτειχιζέσθην
Plural ἠντεπιτειχιζόμεθα ἠντεπιτειχίζεσθε ἠντεπιτειχίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION