ἀμβολάδην
Adverb;
Transliteration:
Principal Part:
ἀμβολάδην
Etym.: poet. for a)nabola/dhn, cf. a)nabolh/
Sense
- bubbling up, by jets, capriciously
- like a prelude
- τάχα δὲ λιγέωσ κιθαρίζων γηρύετ’ ἀμβολάδην ‐ ἐρατὴ δέ οἱ ἕσπετο φωνή ‐ κραίνων ἀθανάτουσ τε θεοὺσ καὶ γαῖαν ἐρεμνήν, ὡσ τὰ πρῶτα γένοντο καὶ ὡσ λάχε μοῖραν ἕκαστοσ. (Anonymous, Homeric Hymns, 46:11)
- εἰ βίον ἐν μερόπεσσι Τύχησ παίζουσιν ἑταῖραι ἐλπίδεσ ἀμβολάδην πάντα χαριζόμεναι, παίζομαι, εἰ βροτόσ εἰμι. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 701)
- ὡσ δὲ λέβησ ζεῖ ἔνδον ἐπειγόμενοσ πυρὶ πολλῷ κνίσην μελδόμενοσ ἁπαλοτρεφέοσ σιάλοιο πάντοθεν ἀμβολάδην, ὑπὸ δὲ ξύλα κάγκανα κεῖται, ὣσ τοῦ καλὰ ῥέεθρα πυρὶ φλέγετο, ζέε δ’ ὕδωρ· (Homer, Iliad, Book 21 29:2)
- ἐπὶ δὲ μᾶλλον ἰὸν ἐσ τὸ θερμὸν ἐσ μέσασ νύκτασ πελάζει, τηνικαῦτα δὲ ζέει ἀμβολάδην· (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 181 5:3)