Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκλεής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀκλεής ἀκλεές

Structure: ἀκλεη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: kle/os

Sense

  1. without fame, inglorious, unsung

Examples

  • κρείττονα δὲ ἡγοῦντο τὸν εὐσχήμονα θάνατον ἢ τὸν ἀκλεῆ βίον, ἐσκόπουν δὲ οὐχ ὅπωσ οἱ νόμοι καλῶσ καὶ ἀκριβῶσ αὐτοῖσ ἕξουσιν, ἀλλ’ ὡσ ἡ τῶν καθ’ ἡμέραν ἐπιτηδευμάτων μετριότησ μηθὲν ἐκβήσεται τῶν πατρίων· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 53)
  • ὃ δ’ ἐτόλμησε Θησεὺσ περὶ τὸν Κρητικὸν δασμόν, εἴτε τινὶ θηρίῳ βοράν, εἴτε πρόσφαγμα τοῖσ Ἀνδρόγεω τάφοισ, εἴθ’, ὃ κουφότατόν ἐστὶ τῶν λεγομένων, λατρεύειν παρ’ ἀνδράσιν ὑβρισταῖσ καὶ δυσμενέσιν ἀκλεῆ λατρείαν καὶ ἄτιμον ἐπιδοὺσ ἑαυτόν, ἑκουσίωσ μετὰ παρθένων πλεύσασ καὶ παίδων νέων, οὐκ ἂν εἴποι τισ ἡλίκησ ἐστὶ τόλμησ ἢ μεγαλοφροσύνησ ἢ δικαιοσύνησ περὶ τὸ κοινὸν ἢ πόθου δόξησ καὶ ἀρετῆσ, ὥστ’ ἔμοιγε φαίνεται μὴ κακῶσ ὁρίζεσθαι τοὺσ φιλοσόφουσ τὸν ἔρωτα θεῶν ὑπηρεσίαν πρὸσ ἐπιμέλειαν καὶ σωτηρίαν νέων. (Plutarch, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 1 4:1)
  • καὶ οὕτω, γε συνέβη τὸν μὲν Εὐκλείδην ἀκλεῆ καταβιοῦν, τὸν δὲ Φιλόξενον ὑπὸ πάντων φιλεῖσθαι καὶ τιμᾶσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 40 3:6)
  • ἡ μὲν οὖν ἐπὶ τῇ ῥητορικῇ δόξα μέχρι νῦν διαμένει, καίπερ οὐ μικρᾶσ γεγενημένησ περὶ τοὺσ λόγουσ καινοτομίασ, τὴν δὲ ποιητικὴν αὐτοῦ, πολλῶν εὐφυῶν ἐπιγενομένων, παντάπασιν ἀκλεῆ καί ἄτιμον ἔρρειν συμβέβηκεν. (Plutarch, Cicero, chapter 2 4:1)
  • τῶν δὲ Κράσσου νοσημάτων τὸ ἀρχαῖον ἡ φιλοπλουτία καινὸν ἔρωτα προσλαβοῦσα καὶ ζῆλον ἐπὶ ταῖσ Καίσαροσ ἀριστείαισ τροπαίων καὶ θριάμβων, οἷσ γε μόνοισ ἐλαττοῦσθαι προὔχοντα τοῖσ ἄλλοισ, αὐτὸν οὐκ ἀνῆκεν οὐδ’ ἐλώφησε πρὶν εἰσ ὄλεθρον ἀκλεῆ καὶ δημοσίασ συμφορὰσ τελευτῆσαι. (Plutarch, chapter 14 4:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION