Sense

1. that which is hung up: a hanging cord, a halter

Examples

• ἥδ’ ἐγὼ πέτρασ ἔπι ὄρνισ τισ ὡσεὶ Καπανέωσ ὑπὲρ πυρᾶσ δύστηνον αἰώρημα κουφίζω, πάτερ. (Euripides, Suppliants, episode, antistrophe 1 1:8)
• ‐ φόνιον αἰώρημα διὰ δέρησ ὀρέξομαι, ἢ ξιφοκτόνον δίωγμα λαιμορρύτου σφαγᾶσ αὐτοσίδαρον ἔσω πελάσω διὰ σαρκὸσ ἅμιλλαν, θῦμα τριζύγοισ θεαῖσι τῷ τε σήραγγασ Ἰδαί ασ ἐνίζοντι Πριαμί δᾳ ποτ’ ἀμφὶ βουστάθμουσ. (Euripides, Helen, episode, lyric11)

Similar forms

• αἰώρης (6)
• αἰώρη (6)
• αἰωρῇ (3)
• αἰώρημα (2)
• αἰωρηθεὶς (1)
• αἰωρητὰ (1)
• αἰώρῃ (1)
• αἰωρήσασα (1)
• αἰωρηθῆναι (1)
• αἰωρήμασι (1)
• αἰώρῃσι (1)
• αἰώρῃς (1)
• αἰωρηθέντα (1)
• αἰωρήσεων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.