Ancient Greek-English Dictionary Language

ἁγιάζω

Non-contract Verb; 이형 Transliteration:

Principal Part: ἁγιάζω

Structure: ἁγιάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. post-classical spelling of ἁγίζω ‎(hagízō)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁγιάζω ἁγιάζεις ἁγιάζει
Dual ἁγιάζετον ἁγιάζετον
Plural ἁγιάζομεν ἁγιάζετε ἁγιάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἁγιάζω ἁγιάζῃς ἁγιάζῃ
Dual ἁγιάζητον ἁγιάζητον
Plural ἁγιάζωμεν ἁγιάζητε ἁγιάζωσιν*
OptativeSingular ἁγιάζοιμι ἁγιάζοις ἁγιάζοι
Dual ἁγιάζοιτον ἁγιαζοίτην
Plural ἁγιάζοιμεν ἁγιάζοιτε ἁγιάζοιεν
ImperativeSingular ἁγίαζε ἁγιαζέτω
Dual ἁγιάζετον ἁγιαζέτων
Plural ἁγιάζετε ἁγιαζόντων, ἁγιαζέτωσαν
Infinitive ἁγιάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγιαζων ἁγιαζοντος ἁγιαζουσα ἁγιαζουσης ἁγιαζον ἁγιαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁγιάζομαι ἁγιάζει, ἁγιάζῃ ἁγιάζεται
Dual ἁγιάζεσθον ἁγιάζεσθον
Plural ἁγιαζόμεθα ἁγιάζεσθε ἁγιάζονται
SubjunctiveSingular ἁγιάζωμαι ἁγιάζῃ ἁγιάζηται
Dual ἁγιάζησθον ἁγιάζησθον
Plural ἁγιαζώμεθα ἁγιάζησθε ἁγιάζωνται
OptativeSingular ἁγιαζοίμην ἁγιάζοιο ἁγιάζοιτο
Dual ἁγιάζοισθον ἁγιαζοίσθην
Plural ἁγιαζοίμεθα ἁγιάζοισθε ἁγιάζοιντο
ImperativeSingular ἁγιάζου ἁγιαζέσθω
Dual ἁγιάζεσθον ἁγιαζέσθων
Plural ἁγιάζεσθε ἁγιαζέσθων, ἁγιαζέσθωσαν
Infinitive ἁγιάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγιαζομενος ἁγιαζομενου ἁγιαζομενη ἁγιαζομενης ἁγιαζομενον ἁγιαζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἶπον αὐτοῖσ. εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν πᾶσ ἄνθρωποσ, ὃσ ἂν προσέλθῃ ἀπὸ παντὸσ τοῦ σπέρματοσ ὑμῶν πρὸσ τὰ ἅγια, ὅσα ἂν ἁγιάζωσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τῷ Κυρίῳ, καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτῷ ᾖ, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπ̓ ἐμοῦ. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. (Septuagint, Liber Leviticus 22:3)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION