Hellas Alive Dictionary - αδιαφθαρτος

Ancient Greek-English Dictionary

ἀδιάφθαρτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀδιάφθαρτος ἀδιάφθαρτη ἀδιάφθαρτον

Structure: ἀδιαφθαρτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: diafqei/rw, a)dia/fqoros I, Plat.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀδιάφθαρτος ἀδιαφθάρτου	ἀδιαφθαρτότερος ἀδιαφθαρτοτέρου	ἀδιαφθαρτότατος ἀδιαφθαρτοτάτου
Adverb	ἀδιαφθάρτως	ἀδιαφθαρτότερον	ἀδιαφθαρτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

οἱ δὲ ἀδιάφθαρτοι, πρεσβύτεροι ἤδη ἄνδρεσ, οἱ τούτων προσήκοντεσ, τίνα ἄλλον ἔχουσι λόγον βοηθοῦντεσ ἐμοὶ ἀλλ’ ἢ τὸν ὀρθόν τε καὶ δίκαιον, ὅτι συνίσασι Μελήτῳ μὲν ψευδομένῳ, ἐμοὶ δὲ ἀληθεύοντι; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 166:2)
εἰσὶ γὰρ ἐν τοῖσ πολλοῖσ ἄνθρωποι ἀεὶ θεῖοί τινεσ ‐ οὐ πολλοί ‐ παντὸσ ἄξιοι συγγίγνεσθαι, φυόμενοι οὐδὲν μᾶλλον ἐν εὐνομουμέναισ πόλεσιν ἢ καὶ μή, ὧν κατ’ ἴχνοσ ἀεὶ χρὴ τὸν ἐν ταῖσ εὐνομουμέναισ πόλεσιν οἰκοῦντα, ἐξιόντα κατὰ θάλατταν καὶ γῆν, ζητεῖν ὃσ ἂν ἀδιάφθαρτοσ ᾖ, τὰ μὲν βεβαιούμενον τῶν νομίμων, ὅσα καλῶσ αὐτοῖσ κεῖται, τὰ δ’ ἐπανορθούμενον, εἴ τι παραλείπεται. (Plato, Laws, book 12 68:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기