Ancient Greek-English Dictionary Language

Σταγειρίτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Σταγειρίτης Σταγειρίτου

Structure: Σταγειριτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Stagirus or Stagira or Stageira; a Stagirite

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἶδα δὲ ὅτι ταῦτα μόνοσ Ἐπίκουροσ εἴρηκεν κατ’ αὐτοῦ, οὔτε δ’ Εὐβουλίδησ, ἀλλ’ οὐδὲ Κηφισόδωροσ τοιοῦτόν τι ἐτόλμησεν εἰπεῖν κατὰ τοῦ Σταγειρίτου, καίτοι καὶ συγγράμματα ἐκδόντεσ κατὰ τἀνδρόσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 50 2:1)
  • "Εὔδοξοσ δὲ Κνιδίοισ καὶ Ἀριστοτέλησ Σταγειρίταισ, Πλάτωνοσ ὄντεσ συνήθεισ, νόμουσ ἔγραψαν· (Plutarch, Adversus Colotem, section 32 1:15)
  • τὴν γὰρ Σταγειριτῶν πόλιν, ἐξ ἧσ ἦν Ἀριστοτέλησ, ἀνάστατον ὑπ’ αὐτοῦ γεγενημένην συνῴκισε πάλιν, καὶ τοὺσ διαφυγόντασ ἢ δουλεύοντασ τῶν πολιτῶν ἀποκατέστησε. (Plutarch, Alexander, chapter 7 2:2)
  • Ἀριστοτέλησ δὲ Νικομάχου Σταγειρίτησ ἀρχὰσ μὲν ἐντελέχειαν, ἤτοι εἶδοσ ὕλην στέρησιν· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, chapter 3 46:1)
  • Σμικρὸσ φαλακρὸσ τραυλὸσ ὁ Σταγειρίτησ, λαγνὸσ προγάστωρ παλλακαῖσ συνημμένοσ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , <*/b Ia)mbika/>74)
  • καὶ τὸν Ἀριστοτέλην ἐνίοτε ἐμακάριζον, ὅστισ Σταγειρίτησ ὤν ̔τὰ δὲ Στάγειρα κώμη τῆσ Ὀλυνθίασ ἦν̓ ἁλούσησ δὲ Ὀλύνθου συγγενόμενοσ Ἀλεξάνδρῳ καὶ Φιλίππῳ διεπράξατο οἰκισθῆναι πάλιν τὸ χωρίον, καὶ μόνον αὐτὸν ἔφασκον εὐτυχῆσαι τὴν εὐτυχίαν ταύτην, ὥστε τῆσ πατρίδοσ οἰκιστὴν γενέσθαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 16:1)
  • Κυρηναϊκῆσ Ἀρίστιπποσ ὁ Κυρηναῖοσ, Ἠλιακῆσ Φαίδων ὁ Ἠλεῖοσ, Μεγαρικῆσ Εὐκλείδησ Μεγαρεύσ, Κυνικῆσ Ἀντισθένησ Ἀθηναῖοσ, Ἐρετρικῆσ Μενέδημοσ Ἐρετριεύσ, Διαλεκτικῆσ Κλειτόμαχοσ Καρχηδόνιοσ, Περιπατητικῆσ Ἀριστοτέλησ Σταγειρίτησ, Στωϊκῆσ Ζήνων Κιτιεύσ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , PROOIMION 19:2)
  • Μαθηταὶ δ’ αὐτοῦ Σπεύσιπποσ Ἀθηναῖοσ, Ξενοκράτησ Καλχηδόνιοσ, Ἀριστοτέλησ Σταγειρίτησ, Φίλιπποσ Ὀπούντιοσ, Ἑστιαῖοσ Περίνθιοσ, Δίων Συρακόσιοσ, Ἄμυκλοσ Ἡρακλεώτησ, Ἔραστοσ καὶ Κορίσκοσ Σκήψιοι, Τιμόλαοσ Κυζικηνόσ, Εὐαίων Λαμψακηνόσ, Πύθων καὶ Ἡρακλείδησ Αἴνιοι, Ἱπποθάλησ καὶ Κάλλιπποσ Ἀθηναῖοι, Δημήτριοσ Ἀμφιπολίτησ, Ἡρακλείδησ Ποντικὸσ καὶ ἄλλοι πλείουσ, σὺν οἷσ καὶ γυναῖκεσ δύο Λασθένεια Μαντινικὴ καὶ Ἀξιοθέα Φλειασία ἣ καὶ ἀνδρεῖα ἠμπίσχετο, ὥσ φησι Δικαίαρχοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 45:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION