Σπάρτηθεν
Adverb;
Transliteration:
Principal Part:
Σπάρτηθεν
- ἀγρέο νῆν Σπάρτηθεν ἐπὶ Τροίην με κομίζων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1153)
- Καὶ μὴν Αἰτωλὶσ κρατερὸν Πολυδεύκεα Λήδη Κάστορά τ’ ὠκυπόδων ὦρσεν δεδαημένον ἵππων Σπάρτηθεν· (Apollodorus, Argonautica, book 1 3:22)
- τοῖσ Ἄργει Σπάρτηθεν ἶσαι χέρεσ, ἶσα δὲ τεύχη συμβάλομεν Θυρέαι δ’ ἦσαν ἀέθλα δορόσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 7211)
- ἤ τινασ ἐκ Πύλου ἄξει ἀμύντορασ ἠμαθόεντοσ ἢ ὅ γε καὶ Σπάρτηθεν, ἐπεί νύ περ ἱέται αἰνῶσ· (Homer, Odyssey, Book 2 32:2)
- υἱέι δὲ Σπάρτηθεν Ἀλέκτοροσ ἤγετο κούρην, ὅσ οἱ τηλύγετοσ γένετο κρατερὸσ Μεγαπένθησ ἐκ δούλησ· (Homer, Odyssey, Book 4 1:6)