Ancient Greek-English Dictionary Language

Μασσαλιώτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Μασσαλιώτης Μασσαλιώτου

Structure: Μασσαλιωτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Massalia or Marseille; a Massaliote; a Marseillais

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἶτα ἐπεὶ ἐθαύμασα εἰ καλὸσ οὗτοσ καὶ ὡραῖοσ ὢν ἀνέχεται παροχουμένην τοιαύτην αὐτῷ γυναῖκα, ὁ δείξασ αὐτὸν διηγεῖτό μοι τὴν ἀνάγκην τοῦ γάμου ἀκριβῶσ εἰδὼσ ἕκαστα Μασσαλιώτησ δὲ καὶ αὐτὸσ ἦν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 24:5)
  • Τοιαῦτα ὁ Μασσαλιώτησ ἔλεγεν τὸν Ζηνόθεμιν εἰργάσθαι ὑπὲρ τοῦ φίλου, ὡσ ὁρᾷσ, οὐ μικρὰ οὐδὲ ὑπὸ πολλῶν ἂν Σκυθῶν γενόμενα, οἵ γε κἂν τὰσ παλλακὰσ ἀκριβῶσ τὰσ καλλίστασ ἐκλέγεσθαι λέγονται. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 25:1)
  • "Μασσαλιῶται δ’ ἐθηλύνθησαν οἱ τὸν αὐτὸν Ἴβηρσι τῆσ ἐσθῆτοσ φοροῦντεσ κόσμον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:30)
  • τὸ ὅμοιον ἱστορεῖ γενέσθαι καὶ Ἀριστοτέλησ ἐν τῇ Μασσαλιωτῶν Πολιτείᾳ γράφων οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 36 1:1)
  • ἀποτυχὼν δὲ τούτου, καὶ τοῦ παρ’ ἡμῶν συμπλέοντοσ ἐναντιωθέντοσ καὶ τοῖσ ναύταισ μισθούσ, εἰ διασῴσειαν τὴν ναῦν, μεγάλουσ ἐπαγγειλαμένου, σωθείσησ εἰσ Κεφαλληνίαν τῆσ νεὼσ διὰ τοὺσ θεοὺσ μάλιστά γε, εἶτα καὶ διὰ τὴν τῶν ναυτῶν ἀρετήν, πάλιν μετὰ τῶν Μασσαλιωτῶν τῶν τοῦ Ἡγεστράτου πολιτῶν μὴ καταπλεῖν Ἀθήναζε τὸ πλοῖον ἔπραττε, λέγων ὡσ αὐτόσ τε καὶ τὰ χρήματ’ ἐκεῖθέν ἐστι, καὶ ὁ ναύκληροσ εἰή καὶ οἱ δεδανεικότεσ Μασσαλιῶται. (Demosthenes, Speeches 31-40, 12:1)
  • Πυθέασ ὁ Μασσαλιώτησ τῇ πληρώσει τῆσ σελήνησ τὰσ πλημμύρασ γίνεσθαι τῇ δὲ μειώσει τὰσ ἀμπώτιδασ. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 3, 3:1)
  • ἀλλ’ οὔτε Μασσαλιῶται ταῦτα λέγουσιν οὔθ’ ὁ Μασσαλιώτησ ὁμοίωσ ἡδὺσ εἰπεῖν καὶ πιστὸσ, ἀλλά τισ ἀρχαῖοσ μᾶλλον καὶ ποιητικόσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 26:8)
  • ὁ μὲν οὖν Μασσαλιώτησ Πυθέασ τὰ περὶ Θούλην τὴν βορειοτάτην τῶν Βρεττανίδων ὕστατα λέγει, παρ’ οἷσ ὁ αὐτόσ ἐστι τῷ ἀρκτικῷ ὁ θερινὸσ τροπικὸσ κύκλοσ· (Strabo, Geography, book 2, chapter 5 16:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION