Καλλιόπη
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
Καλλιόπη
Structure:
Καλλιοπ
(Stem)
+
η
(Ending)
Sense
- Calliope, the beautiful-voiced, epic
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐκ γὰρ ἀγώνων τῶν τότε ληναίην ἦλθ’ ὑπὸ Καλλιόπην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 7 1:3)
- οὐδὲ Διὸσ Βουλαίου μόνον ἔχρῃζον οὐδ’ Ἄρεοσ Ἐνυαλίου καὶ Στρατίασ Ἀθηνᾶσ, ἀλλὰ καὶ τὴν Καλλιόπην παρεκάλουν ἣ δὴ βασιλεῦσιν ἅμ’ αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ πραΰνουσα πειθοῖ καὶ κατᾴδουσα τῶν δήμων τὸ αὔθαδεσ καὶ βίαιον· (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 5 6:1)
- Εἰρήνην Εὐνομίαν Δίκην, μοίρασ, Κλωθὼ Λάχεσιν Ἄτροπον, ἐκ Διώνησ δὲ Ἀφροδίτην, ἐξ Εὐρυνόμησ δὲ τῆσ Ὠκεανοῦ χάριτασ, Ἀγλαί̈ην Εὐφροσύνην Θάλειαν, ἐκ δὲ Στυγὸσ Περσεφόνην, ἐκ δὲ Μνημοσύνησ μούσασ, πρώτην μὲν Καλλιόπην, εἶτα Κλειὼ Μελπομένην Εὐτέρπην Ἐρατὼ Τερψιχόρην Οὐρανίαν Θάλειαν Πολυμνίαν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 3 1:3)
- ἤθελε Μελπομένην ὁ ζωγράφοσ εἰκόνι γράψαι, ἀλλ’ ἀπολειπομένησ, ἔγραφε Καλλιόπην. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2181)
- "ὑμεῖσ οἱ τὴν Καλλιόπην ἀποσπῶντεσ ἡμῶν, σὺν τοῖσ βασιλεῦσιν αὐτὴν παρεῖναί φασιν, οὐκ ἀναλύουσι δήπου συλλογισμοὺσ οὐδ’ ἐρωτῶσι μεταλλάττοντασ, ἀλλὰ ταῦτα πράττουσιν ἃ ῥητόρων ἐστὶ καὶ πολιτικῶν ἔργα. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 2:1)
